De Hollandsche Lelie. Jaargang 23

Een versje van droeve liefde
door Jeanne van Lakerveld Bisdom.

Ik las het in je oogen,
Je liefde was wèl echt,
Waarom mij dan bedrogen,
Kende je mij zòò slecht?

Dacht je dan heusch mijn leven
Maar enkel scherts en spel?
Dat ik je meer kon geven,
Mijn lief dat wist je wel!

Mocht ik maar met je deelen,
Je groot en smart'lijk leed,
Teêr-zacht de wonden heelen,
Die 'k bloedend in je weet!

Kon ik je toch maar schenken,
Wat je van 't leven wacht!
Maar al mijn droeve denken,
Het gaf mij nooit die macht.

Ach lief, ik ging wel henen
Uit je droef leven stil,
Doch al maar moet ik weenen,
Om je vreemd-wreeden wil!