De Hollandsche Lelie. Jaargang 23

Hartstocht.

Zijn heete hartstocht-kussen

Op m'n wangen nog branden,

Ik voel noch den zachten druk

Van zijn streelende handen.

Wij gingen door eenzaam woud

Te zamen in stillen nacht.

Maar in ons geen liefde was,....

We waren in Hartstocht's macht.

We liepen door reine sneeuw

Met zondige voeten heen;

En boven ons klaagden zacht

De sparren, met droef geween.

De nacht was zoo koud en stil,

En slapen gegaan de maan.

Er lichtte geen enk'le ster

Aan donkeren hemelbaan.

We voelden de koude niet;

We zagen het Sterrenlicht

Van schitt'rende-oogen glans

Dat scheen in elkaars gezicht.

Mijn Lief, o vergeef ze ons,

De zonde van éénen nacht;

Want in ons geen liefde was,

We waren in Hartstocht's macht.

LIEN GRAVELAAR.