Varia.
Een man om de hand te drukken!
Het was op den Korten Vijverberg, Vrijdag in Den Haag, dat eenige kinderen huilend heen en weer liepen, roepend naar hun in het water spartelend hondje, dat geen kans zag naar den kant te komen en al maar verder naar het midden afdreef. Tal van menschen stonden er om heen, dames ijlden er naar toe, jongens hingen over het hek, elegante vreemdelingen kwamen er bij, de massa groeide en de tram kon niet door, maar machteloos stond iedereen het aan te zien, hoe het watertrappende dier aldoor dieper wegzakte, uitgeput, bijna bezwijhend. Internationaal-sociaal uittend zich klacht en medelijden, en niemand wou begrijpen, dat het kleine bootje ‘langszij’ even vast lag aan ketting en hangslot als de groote brandschuit in eigen persoon.
Een agent naderde met langzaam-gewichtigen stap, schudde het hoofd, en was even onmachtig als de gewoone stervelingen om de reddingboot te ontketenen.
Nu moest voor aller oogen het arme dier verdrinken, tot plotseling door het volk een blijde boodschap ging: D'r gaat er een te water!’ En waarlijk, daar staat in het bewuste bootje een flinke, jonge kerel z'n schoenen uit te trekken, en even daarna springt hij, onder luide instemming van het publiek, te water en zwemt met een twaalf mooie, lange slagen naar het nauwelijks meer bovenkomende zwarte kopje, dat hij handig in het nekvel weet te grijpen, en behouden terug komt brengen op den kant!
En toen uitte zich spontaan aller waardeering en voldoening met gulle gaven in een kameraadschappelijke pet, waarvan al gauw de bodem met zilver lag bedekt!
(Vad:)
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd