De Hollandsche Lelie. Jaargang 22

Jij voelde niet als ik...

Jij voelde niet als ik...

Toen bei' je blanke handen

In heftig-wild gesnik

Vast om de mijne spanden.

Jij voelde niet als ik...

Toen 'k je langs stille paân

In zwijgend-zacht geknik

Mijn luistren deed verstaan.

Jij voelde niet als ik...

Schoon toch 'n heldre traan

In klaaglijk dof getik

Ik zachtkens hoorde gaan.

Jij voelde nóóit als ik... -

Waarom dit nimmer kan?

Ondanks je droef gesnik?

Omdat jìj voelt als màn!

ROSETTE KOETSER.