Mijn beste Vader, die veel heeft opgeofferd, om zijn kinderen zooveel mogelijk te laten leeren, had aanvankelijk de illusie mij voor dokter te doen studeeren.
Mijne moeder, dochter van dr. Puijn (Haarlem) bezat ìntuïtief de takt van genezen en helen. Dit mag mijn vader mogelijk op het denkbeeld gebracht hebben.
Doch toen ik achtereenvolgens de vier akten talen verworven had, en voor Middelbaar Fransch gereed was, kwam daar een fatale typheuse ziekte met longen- en ingewandsontsteking die mijn beste krachten voor langen tijd vernietigde.
Hoe vervelend men ook alle systeemen moge vinden, ten slotte wordt men noodgedrongen er toch een vriend van.
Eerst begon ik het werk van dien onvolprezen Kneipp te bestudeeren, nog een vraagbaak betreffende het gebruik van kruiden enz. Deze nam den huiver voor koud-water-toepassingen weg.
Inwikkelingen, compressen, begietingen dit alles wordt nog door de beste dokters aanbevolen. Wie niet tegen het nat laten van het lichaam kan, droge het af. Ik vond het heerlijk de reactie te gevoelen en onafgedroogd een flinke wandeling te maken.
Doch ik bleef zoo wat met den tijd medegaan, die telkens iets anders en beters beloofde te brengen.
Achtereenvolgens bestudeerde ik het werk van Louis Kuhne: de nieuwe Geneeskunde zonder medicijnen en operatiën (Leerboek en Raadgever voor gezonden en zieken.)
Wie bekend is met dit werk zal het motto van den schrijver kennen.
‘Nur Reinlichkeit heilt.’
Louis Kuhne door de wetenschappelijken voor onwetenschappelijk uitgemaakt, wordt thans in zijn eer hersteld door dr. Lahmann's woorden: ‘Slechts eene wetenschap der wetten, een wetenschap van het leven kan werkelijk wetenschap genaamd worden.’
Wanneer men onbevooroordeeld en zijn gezond verstand gebruikend dit leerboek en raadgever raadpleegt, het vergelijkt met andere wetenschappelijke werken voor ontwikkelde leeken geschreven, dan komt men tot de conclusie, dat Louis Kuhne na dertig jaren van studie, onderzoek en ervaring, evenveel recht heeft zijn systeem kant en klaar te stellen als anderen.
Zijn winstgevende fabriek gaf hij op om geheel te leven voor datgene wat voor hem een heilige plicht geworden was.
Vast was hij overtuigd van de waarheid der woorden van Professor Dr. Clark ‘alle geneesmiddelen zijn vergiften; bijgevolg vermindert iedere dosis de levenskracht der zieken.’ En die overtuiging was door eigen ervaring bevestigd. Zijn zenuwlijdend en teringachtig gestel bracht hem tot die studie en het onderzoek waarvan hij de resultaten in zijn ongeëvenaard boek heeft neergelegd.
‘Toen ontwaakte in mij het bewustzijn’ zooals hij zelf schrijft, ‘dat het niet voldoende was de theorie van het ontstaan en het verloop der ziekten en hare genezing gevonden en daarbij passende toestellen tot het behandelen der zieken vervaardigd te hebben, dat het niet voldoende was eene nieuwe onbedriegelijke diagnose en prognose ontdekt te hebben, die op het wezen van het organisme zelf berust, dat het ook niet voldoende was aan mijzelf, mijne verwanten, vrienden en bekenden de heilzame gevolgen van het nieuwe systeem te toonen, het werd mij duidelijk dat ik mij met mijne methode tot het groote publiek zelf moest wenden en door tastbare bewijzen van hare doeltreffendheid in ontelbare gevallen, allopathie, homoeopathie en natuurgeneeskunde, zooals zij tot dusver was, moest overtreffen om bij ieder de overtuiging te vestigen van de ontwijfelbare juistheid, de natuurlijkheid van mijn systeem.’
Eenvoudig en natuurlijk is zijn systeem zeker, doch een ieder die iets meent gevonden te hebben of hij Kneipp, Lahmann, Just, Müller of Kuhne heet, zweert natuurlijk bij dit systeem en bij geen ander.
Dit is de zwakke zijde van alle zoogenaamde heilmethoden.
Een ieder beproeve dus voor zichzelf en neme uit ieder stelsel wat voor hem persoonlijk dienstig is.
De openluchtkuren zijn tegenwoordig te veel aan de orde van den dag om daarover lang uit te weiden. Ook Kneipp en Louis Kuhne verkondigden dezelfde inzichten van dr. Lahmann en van Just: dat de inwerking der lucht, de uittrekkende en magnetische kracht der zon wonderen verricht. Voeg hierbij de heilgymnastiek en het aardmagnetisme, en wij zijn als leeken ver genoeg gegaan, om voor onszelf uit al die systeemen één voor ons doeltreffend stelsel op te bouwen.
Ten slotte nog een woord over het gebruik van trional. ‘Alle medicijnen zijn vergiften en verminderen de levenskracht van den zieke.’