Hoofdartikel
Tevredenheid. Geluk.
Tevredenheid maakt gelukkig.
We kennen de legende van den Vorst, die slechts alleen genezing kon vinden door het dragen van een hemd van een gelukkig mensch.
Men ging aan het zoeken; heel de wereld door; maar het vinden was moeielijk.
Eindelijk, eindelijk was de man gevonden. Hij bekende volkomen tevreden en dus ook gelukkig te zijn, en in zijn schamele kleeding, slecht doorvoed als hij daarbij was, werd hij voor den Vorst gebracht.
Het was om zijn hemd te doen, en.... de gelukkige, de tevredene bezat er geen.
Te letterlijk moeten we die legende niet opvatten; allerminst haar zielkundig ontleden, maar de bedoeling ligt voor de hand. Het geluk, de tevredenheid ligt niet besloten in aanzien of eer, of geld of goed. Zij beide, aanverwanten als zij zijn, schuilen in ieder mensch; het ligt slechts aan ons om ze te voorschijn te roepen.
Ik heb eens hooren zeggen, dat men om waarlijk gelukkig, tevreden te zijn, men nooit moet zien naar zijn meerdere, maar wel naar zijn minder bedeelden natuurgenoot. En dat is een les welke maar al te zeer verwaarloosd wordt. Er ligt iets cynisch in, of in tegenovergestelden zin zou de les aanduiden, dat apathie ons ten gids moest zijn, maar bij zulk eene uitlegging of toepassing verliest men uit het oog het wezen der zaak.
Tal van voorbeelden zijn aanwezig om dit op te helderen, doch juist omdat zij zoo voor de hand liggen, zullen we er ons van onthouden.
Het geluk, de tevredenheid ligt niet in het vele, in het bezit, maar het ligt in het waardeeren van het weinige, van het geringe, dus paradoxaal gesproken van het gemis.
Men komt altijd te kort als men zich stelt naast één die meer heeft, en als men dit doet komt er afgunst bij in t spel, die van zelf ontevredenheid wekt, waardoor men zich ongelukkig gaat gevoelen. Er is immers naar boven toe geen grens, en zelfs Koningen en Keizers zullen eveneens nog trappen van
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
