De Hollandsche Lelie. Jaargang 20

Correspondentie van de redactie met de abonnés

De redactrice van de Holl: Lelie brengt ter kennis van de lezers van dit Blad, dat zij géén manuscripten, of brieven, haar naar aanleiding der redactie-aangelegenheden toegezonden door niet-abonnés, kan beantwoorden langs particulieren weg. De correspondentie in dit Blad dient zoowel tot de beantwoording van brieven, als tot de mededeelingen betreffende aangenomen en geweigerde bijdragen, en zij, die zelve geen abonné of abonnée zijn, kunnen dus met verwachten langs een anderen dan den correspondentie-weg te worden beantwoord. Wanneer zij door leesgezelschapkring, of samen-lezen, of op welke wijze dan ook, gelegenheid kunnen vinden de correspondentie-rubriek te volgen, dan is de redactrice bereid hen dáárin te beantwoorden.

Op dezen regel wordt voortaan géén uitzondering meer gemaakt, en afzonderlijke nommers, correspondentie-antwoorden aan niet-abonné's behelzend, worden niet meer toegezonden.

Redactrice.

P.S. Het spreekt van zelf, dat deze regel alleen geldt voor eerstbeginnenden, èn voor briefschrijvers die in de corr: rubriek thuishooren.

M.G. - Ik antwoord U omgaande, omdat ik denk dat er eenige haast is bij Uw vraag daar gij reeds in December wenscht te gaan. Ik herhaal Uw vraag letterlijk omdat misschien ook anderen U in dit opzicht van dienst kunnen zijn:

‘Wij zouden zoo graag een eenvoudig en goedkoop pension weten. (Aan de Riviera). Of het primitief is kan ons niet schelen, alleen netheid, en voldoende eten natuurlijk. - - Misschien weet U een plaatsje daar wat minder woelig dan Cannes, Nice en Monaco. Wat zoudt U prefereeren in Dec: of Jan: de Riviera of Montreux? - Weet U daar mogelijk ook een goedkoop en eenvoudig pension?’

Aan de Fransche, in het bijzonder aan de Italiaansche Riviera, laat m. i ‘netheid’ veel te wenschen over in pensions. - Ik voeg er uitdrukkelijk bij m.i., omdat zoowel op dit punt als op dat van ‘voldoende eten’ (waarover straks) zulke persoonlijke inzichten heerschen, dat het moeilijk is een dame wier eischen en behoeften men niet persoonlijk kent, in dezen van raad te dienen. Overal aan de Riviera, zoowel in de groote modeplaatsen als in de kleinere, wemelt het van pensions, goedkoope en primitieve, en dure en firstrate, familiepensions en hôtel-pensions, etc., etc. Speciaal Engelsche en Amerikaansche dames maken een hoofdbestanddeel uit der inwonenden van zulke gelegenheden. Engelschen hebben overal, en met recht, den naam van ‘zindelijk’ te zijn. Toch aarzel ik niet te verklaren, dat ik vele dier gelegenheden voor mijn smaak vuil vind, (beddegoed, tafellakens, enz) Wij zijn eens in Wiesbaden gegaan in een specifiek Engelsch pension, zóó Engelsch dat de eigenaresse gansch en al verbaasd was over de komst van twee niet-Engelsche of Amerikaansche gasten ten harent, en daarom van mij verlangde te weten hoe ik toch wel aan háár adres was gekomen. (Ik had het gevonden, en herhaaldelijk zien aanbevelen met grooten nadruk in een der eerste en meest bekende Engelsche tijdschriften). Welnu, nooit ben ik onzindelijker terecht gekomen dan daar. 's Ochtends aan het ontbijt heb ik niets gegeten, zelfs niet de echt-Engelsche en dus zeer-goede thee willen uitdrinken, van wege de smerigheid van tafelgoed etc. Op mijn beleefd verzoek mij althans een schoon servetje te geven voor mijn bordje, om het vuil althans daar te bedekken, kreeg ik ten antwoord dat dit eerst over drie dagen (!) kon geschieden. ‘Dat was nu eenmaal de regel.’ Ik kocht mij daar onmiddelijk los, hoewel ik voor een week had gehuurd, en ging tegen schadevergoeding nog denzelfden dag heen Dit was een zeer groot, fraai-gelegen, zeer-vol pension, en volstrekt niet bijzonder goedkoop.

Indien ik voor mijn smaak iets geschikts had kunnen vinden onder de pensions aan de Riviera, dan zou ik zeer zeker niet drie maanden lang zijn gebleven in het veel duurdere Hôtel du Louvre in Menton. - Maar wat ik zag van pensions, deed mij vreezen juist op de punten netheid en eten. - Toch beweer ik, evenals gij, geen bijzonder hooge eischen te stellen, en tevreden te zijn met ‘primitief’, als ik maar netheid zie, en zindelijk en voldoende eten ontvang -

Waar ik persoonlijk nu een zoo ongunstigen indruk kreeg, zelfs van eerste rang pensions, daar kan ik U goedkoopere in het geheel niet aanbevelen uit eigen ervaring, want ik heb ze nooit inwendig gezien. - Misschien kunnen en willen andere lezers U helpen? - In Nice is een pension van hollandsche dames: Rooseboom, die insgelijks een zeer-goed bekend staand pension in den Haag bezitten, Koninginnegracht. - Gij zoudt het juiste adres van het pension in Nice dáár kunnen aanvragen. Als ik goed ben ingelicht, zijn de prijzen volstrekt niet overmatig hoog; en gij hebt daar kans op hollandsche zindelijkheid. -

In Menton (dat ik U als plaats zeer aanbeveel, ofschoon het zeer zeker wèl ‘mondain’ is) werden door verschillende

[p. 317]

Lelie-abonnées uit eigen ondervinding goede pensions aanbevolen, naar ik mij herinner. -

Ook op het punt ‘voldoende eten’, loopen de meeningen zeer uiteen. Ik heb eens bijgewoond, dat een dame zich in een pension aanmeldde, met de meedeeling ‘zoo-bijzonder eenvoudig’ te zijn op het punt eten, ‘zoo nu en dan eens wat visch of zoo’, anders verlangde ze niets. Later bleek dat ze veel moeilijker was te voldoen dan de overige van alles

MONTE-CARLO. - Les Terrasses.

mee-etende gasten, daar ze den eisch van steeds versche visch voor zich alleen stelde, ook wanneer er geen questie was van zoo iets voor de overige tafel. ‘Maar 'n stukje visch is toch zoo duur niet’ - hield ze vol, begreep niet hoe het en-pension zijn uitsluit dat er met dergelijke particuliere smaken voortdurend rekening wordt gehouden. Nu is dat natuurlijk een sterk sprekend voorbeeld van hetgeen ik

LE CAP MARTIN. - L'ôtel.

bedoel. Maar ook in meerdere gevallen waarin het minder in het oog springt, doet zich meening-verschil voor, betreffende ‘voldoende eten’. Ik heb jaren lang en-pension gewoond en mij altijd verbaasd over de - ik mag wel zeggen - onbeschaamdheid, waarmede de meeste menschen, die véél van alles nemen, waarop ze trouwens volkomen recht hebben, naderhand verklaren: ‘Och, ik gebruik zóó weinig’. - En eindelijk, wat de eene goed en voldoende eten vindt, acht de ander lang niet lekker genoeg, die naderhand toch in gemoede beweert: 'n 'heel eenvoudigen smaak te hebben. Zelf heb ik den naam van eerder moeilijk te zijn op het punt eten dan niet, van gauw elk bijsmaakje te proeven, enz. enz. Toch zijn wij eens in een pension in het buitenland geweest, waartegen mijn vriendin en ik maar één bezwaar zouden kunnen aanvoeren, namelijk dat het eten er te rijkelijk, te

[p. 318]

goed, te lekker was. Als men dat een ‘bezwaar’ wil noemen. Wij zeiden dikwijls lachend tot elkaar: Je zoudt hier te veel verwend raken. - Tot mijn groote verbazing hoorde ik later door kennissen van een andere familie, die daar integendeel zoo ontevreden was geweest, omdat zij ‘nooit genoeg kregen’, en alles zoo ‘slecht’ was. Ik moet erbij zeggen, dat volgens mijn zegsvrouw, de bewuste familie altijd aanmerkingen had, overal waar zij kwam. Maar dat

GORBIO - Environs de Menton (Alp.-Marit.) - Alt. 344 m.

neemt niet weg, dat het pension daarmee toch 'n klad weg kreeg. Vervolgens zou ik-persoonlijk alweder bang zijn voor goedkoope en primitieve pensions aan de Fransche en Italiaansche Riviera, omdat men er zooveel toebereidt naar de goedkoopere landswijze, met knoflook en olie, in plaats van met boter. Mijn eisch aan ‘voldoende eten’ bestaat in prima-qualiteit van alles, boter, vleesch, enz. Véél gerechten verlang ïk geenzins, één is mij voldoende zelfs, als ik maar zeker ben, dat er niet is geknoeid met margarine of nog erger, met minder

ENVIRONS DE MENTON. - Castellar.

frisch vleesch enz. Om U alweder een voorbeeld te geven, herinner ik aan mijn aanbeveling voor een paar jaar van het pension Komatipoort in Oosterbeek. Ik had dat adres van zeer-weinig-eischende kennissen, die, vernemend dat ik er heen wilde, te kennen gaven dat mij het eten zeer zeker veel te ‘primitief’ zou zijn. (Zie mijn reputatie hierboven). Ik echter, vertrouwende op hun eigen inlichtingen, durfde het er gerust op wagen, en kan slechts herhalen wat ik indertijd in mijn openlijke aanbeveling schreef, dat ik uiterst tevreden ben geweest, óók met het eten, want, hoewel het inderdaad hoogst eenvoudig was, overeenkomstig den niet hoogen prijs, bestond het uit goed vleesch, goede boter, goede eieren, etc., alles zindelijk toebereid. Méér verlang ik niet. Daarentegen ril ik van ‘schoteltjes’, ‘gehaktjes’, ‘pasteitjes’, enz. waarvan ik den inhoud niet vertrouw. Die neem ik alleen in de eerste rang hôtels, waarin ik niet heb te vreezen voor weeke visch en niet-versch vleesch enz.

In goedkoope pensions, in Zuid-Frankrijk en Italië, wordt

[p. 319]

zooveel gebruik gemaakt van

CASTILLON - Vue prise de la montée de Sospel.

inheemsche gerechten en gewoonten, dat ik voor mij, van die gelegenheden een heiligen afschuw heb -

Wat nu de plaatsen aan de Riviera betreft, behalve Menton-zelf, kan ik U speciaal aanbevelen het heerlijk gelegen, verrukkelijke Cap-Martin. Ik vooronderstel dat daar, behalve het magnifique vorstelijke hôtel van dien naam, ook wel kleinere hôtels en in elk geval pensions zullen zijn. Verder is niet Monaco maar Monte-Carlo zoo bij uitstek ‘mondain’. In Monaco, met 'n tram verbonden met Monte-Carlo, zult gij zeer zeker wel goedkoopere gelegenheden vinden. Ik méén o.a. dat het klooster daar meteen een soort pension is voor dames-vreemdelingen, óók protestanten. - Tusschen beide plaatsen in ligt nog Rocquebrune.

Wat dunkt U van Grasse, waarvan in dit nommer een zoo sympathieken brief staat? De schrijfster was, meen ik, daar in pension, en zal U zeker het adres gaarne verstrekken.

Hyères is ook veel minder mondain, maar of de prijzen veel schelen met andere plaatsen, weet ik niet. Verder ligt Beaulieu allerliefst tusschen Nice en Menton, maar het is een zeer opkomende modeplaats.

Aan de Italiaansche Riviera is San-Remo het neusje van den zalm. Hier zou ik voor mij echter nooit en pension willen gaan, omdat het een vuilen indruk maakt. Alleen de gróóte hôtels vind ik daar aan te bevelen. Allerliefst vind ik Bordeghera dat ook veel rustiger is en aan het toilet minder hooge eischen stelt, en eveneens is Ospedaletti uit beide oogpunten aan te bevelen. - Wat trouwens het punt toilet betreft, als men niet meedoet aan het mondaine leven van wekelijksche bals in de hôtels, fancy-fairs, tenniswedstrijden, enz. enz, eenvoudig zijn eigen gang gaat als wandelaarster en reizigster, dan behoeft men óók in de modeplaatsen als Nice etc. geenzins werk te maken van bijzonderen opschik of elegance. Integendeel, juist omdat de menschenmassa zóó groot en zóó verscheiden is, valt ook de eenvoudige zelfs de sjovele gekleede nog minder op, dan dikwijls elders, en ik heb, speciaal in Amsterdam, dames zien nastaren door heeren om 'n hoed of 'n kleedingstuk afwijkend van het in hun oogen gewone, waar in Nice of

Cap Martin Hôtel - Un coin du Parc.

elders de meest opvallende toiletten (zoowel opvallend door armoede of verdwaasdheid als door uitheemschheid) geheel onopgemerkt voorbij gaan. De gewone, eenvoudig gekleede toeriste echter, in goedzittend wandelpak, en met een practischen netten hoed op, zal, zoowel in het grootste restaurant als in de minder-mondaine gelegenheden, volkomen op haar plaats zijn, en behoeft, volstrekt geen koffers met ‘eveningdresses’ enz., enz mee te nemen, want ook des avonds aan het diner is, zelfs in groote hôtels, een zoogenaamd ‘gekleede’ japon, of zelfs 'n lichte zijden blouse, geheel voldoende. -

Betreffende het tweede gedeelte van Uw vraag kan ik korter zijn December is namelijk voor Montreux misschien reeds wat laat, en voor de Riviera nog wat vroeg. Januari is voor de Riviera het begin van het hoogseizoen. De prijzen zijn echter daarmee in overeenstemming, d.w.z. de hôtels en pensions verhóógen hun prijzen gedurende die en de daaraanvolgende weken niet onaanzienlijk dikwijls. Ik voor mij zou liever gaan naar de Riviera dan naar Montreux, want ik ben een zoo groote bewonderaarster van de Riviera, bovenal van Cap-Martin en Monte-Carlo. dat ik nergens anders zóó mooie lichteffecten zag op de rotsen, en ook nergens zóóveel afwisseling van natuurschoon vind, als dáár. - Montreux-zelf zou ik U minder aanraden dan een der beide uiteinden Clarens-Montreux of Territet-Montreux. Het laatste is het meest mondaine. Gij zoudt echter ook naar boven kunnen gaan, Caux, Glion etc. Ik zou, als ik U was, wáárheen gij ook gaat, hetzij naar de Riviera, hetzij naar Montreux, eerst afstappen in een hôtel, en van daar uit Uw pension zoowel als de plaats die gij definitief kiest persoonlijk in oogenschouw nemen, tenzij gebrek aan tijd U dat onmogelijk maakt. -

Ik ken hier géén pensions uit ondervinding; allerliefst gelegen lijkt mij o.a. het pension Clarentzia, maar dat is er slechts één uit velen. Daar Montreux over het geheel niet duur is, zult gij hier goedkooper terecht kunnen dan aan de Riviera, en zeker zindelijker, vooral als gij een pension zoekt dat door Zwitsers wordt bestuurd, want die zijn over het geheel vertrouwbaar in zake zindelijkheid en toebereiding van eetwaren etc. De groote hôtels aan de fransche Riviera zijn ook voor 'n goed deel in Zwitsersche handen, en juist daarom dikwijls te prefereeren boven die kleinere, welke Italianen en Zuid-franschen er op nahouden. - Kan ik U nog verder van dienst zijn dan gáárne.

ANNA DE SAVORNIN LOHMAN.