Correspondentie van de redactie met de abonnés
De redactrice van de Holl: Lelie brengt ter kennis van de lezers van dit Blad, dat zij géén manuscripten, of brieven, haar naar aanleiding der redactie-aangelegenheden toegezonden door niet-abonnés, kan beantwoorden langs particulieren weg. De correspondentie in dit Blad dient zoowel tot de beantwoording van brieven, als tot de mededeelingen betreffende aangenomen en geweigerde bijdragen, en zij, die zelve geen abonné of abonnée zijn, kunnen dus niet verwachten langs een anderen dan den correspondentie-weg te worden beantwoord. Wanneer zij door leesgezelschapkring, of samen-lezen, of op welke wijze dan ook, gelegenheid kunnen vinden de correspondentie-rubriek te volgen, dan is de redactrice bereid hen dáárin te beantwoorden.
Op dezen regel wordt voortaan géén uitzondering meer gemaakt, en afzonderlijke nommers, correspondentie-antwoorden aan niet-abonné's behelzend, worden niet meer toegezonden.
Redactrice.
P.S. Het spreekt van zelf, dat deze regel alleen geldt voor eerstbeginnenden, èn voor briefschrijvers die in de corr: rubriek thuishooren.
Mevr. v. M. geb. G. te Voorburg. - Op Uw vraag heb ik U reeds particulier geantwoord. - Veel dank voor Uw lieve kaart, naar aanleiding van mijn stukje voor Excelsior. - Ja, tot zulk een verzoenende levensbeschouwing ben ik van lieverlede steeds meer gekomen. - Het deed mij veel leed van Uw ziekte en van die van Uw echtgenoot te vernemen, maar gelukkig dat alles zich ten beste heeft gekeerd. - Zooals U intusschen zult hebben gezien, ben ik niet teruggekeerd naar Holland, en zal dat vooreerst ook niet mogen doen, omdat onze vochtige zware lucht voor mijn gestel absoluut schadelijk is. Ik ben veel gezonder in een droog en heet klimaat dan in het onze, en om die reden ben ik ook nooit in staat zoo te genieten, als ik wel zou willen, van het natuurschoon dat ook ons land inderdaad bezit, zooals U terecht schrijft. - De vocht, regen, en scherpe, gure wind maken mij geregeld ziek, terwijl ik in een hoogere lucht veel langere wandelingen kan maken zonder mij in 't minst te vermoeien. - Oosterbeek is een lief plekje, maar de omgeving van Bloemendaal en Overveen behoort voor mij tot de aantrekkelijkste stukjes van ons land.
Aziatische-vogel. - Als ik U zeg dat ik U begrijp, gelooft U me, dat wéét ik, omdat U anders niet zoo vertrouwelijk hadt geschreven. Mag ik U nu eens heel rondweg iets zeggen? - Ik vind dat de éénigen, waaraan U zich hebt te storen, zijn Uw kinderen. Die andere - U zult hoop ik mij begrijpen - laat U toch over aan Uw lot; dat heb ik al lang schandelijk gevonden, maar 't nooit durven zeggen aan U. Waarom komt zij niet bij U wonen? Dan hadt U een thuis, gezelligheid, kon Uw kinderen bij U nemen, had het finantieel ook ruimer. Ik vind haar een akelig, egoist mensch. - Iets anders echter is de toekomst van Uw kinderen. Als die er mee gemoeid zou zijn, moogt U die niet verwoesten. Maar - is dat zoo zeker? - Is hetgeen U doen wilt wezenlijk zóó verschrikkelijk in de oogen van ‘men’!? Juist op Uw leeftijd zou ik denken, dat het niet zoo compromitteerend meer is, omdat er immers niets in steekt in werkelijkheid. Méér durf ik niet schrijven, uit vrees dat het U niet aangenaam kon zijn op deze plaats. Alleen nog dit, dat ik zielsmedelijden met U heb. Ik vind U sympathiek.
Adé. - Zendt mij Uw versjes, en wat gij nog hebt, gerust ter inzage. Veel dank voor Uw lief schrijven. Ja, de post bij ons vind ik dikwijls onnauwkeurig. In andere landen laat het óók veel te wenschen over. Ja, ik kan mij de ellende van ziek-zijn uit eigen ondervinding voorstellen, omdat ik 't menigmaal ben geweest, en door die trional-vergiftiging indertijd vreeselijke pijnen heb moeten lijden. Juist dáárom waardeer ik
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
