De Hollandsche Lelie. Jaargang 17

Het onderstaande versje werd mij particulier toegezonden, door een letterkundigen lezer, dien ik verlof verzocht het te mogen afdrukken omdat ik 't heel aardig vind. Overigens deel ik zijn bezwaren lang niet op alle punten. Dus beloof ik maar gedeeltelijk beterschap.
A. de S.L.

Vriendelijk verzoek aan de Redactrice van de Lelie.

Gij wilt wat goed en waar en recht is,
En haat wat vuil en valsch en slecht is -
Bravo! Ik zie met welgevallen
Als Simson U de honderdtallen
Verslaan van 't Philistijnsch gebroed -
Ga voort! Het doet me in 't harte goed.
Maar denk, strijdhafte! een enk'le maal
Ook aan de rechten van de taal.
Bemerking schrijft ge, op Duitschen trant,
Opmerking zegt men in ons land.
Ook gaat ge telkens op iets in,
Met niets vijandigs in den zin.
Wil voortaan liever daarin treden,
Gelijk men schreef en sprak tot heden.
En 't eeuwigdurend op iets wijzen
Doet in mijn binnenste mij ijzen.
Daar zijn - toe, knoop dit in uw oor! -
Wel twintig synoniemen voor.
En dan - maar neen, ik vit niet meer:
Dit zij genoeg voor de' eersten keer.
Wilt ge op uzelf bij 't schrijven letten,
Gij maakt van zelf de kortste metten
Met wat uw kloeken stijl moog' smetten!

l'innominato.

P.S. Eén ding nog - dat onzinnig 's-Hage is mij een wekelijksche plage!