Het hofken der geestelycker liedekens

[Sal Christi bruyt noch langhe trueren]

P.S.
Een nieu Liedeken op de wijs. Winter somer euen groen.

Sal Christi bruyt noch langhe trueren
Sal tschipken lange drijuen inden wint
Sal ons gheen sueticheyt van troost gebueren
Wij sijn toch al eens moeders kindt
Wech alle verscheuringe en ketterye
V voorspel es toch min dan hoy
Hanct aen Christum en vliet alle fantasie
En roepet altyts viue le roij

Uiue le roij dat is nu int saisoene
Het vloyt het groeyt nu ouer al
Viue le geulx was ooc hier voormaels groene
Tverdwijnt nv heel deur sijnen val
Alle plantinghe die van Godt niet en es vercoren
Moet corts vergaen al waer sij moy
Keert toch in tijts ten es niet al verloren
En roepet thaluen weghe viue le roy

Wilt toch altyts aen Christum cleuen
En aen den Coninck het edel bloet
Soo mocht ghij naemels eewelijck leuen
Teghen sijn ouerhoot steken en was noyt goet
En wilt v moeders borsten niet verlaten
Sijt ghij een schaep blijft in v coy
De woluen die loopen lancx der straten
Blijft thuys en roepet viue le roy

[p. clxxxvij]

 

Onse sonden hebben ons dit bier gebrouwen

 

Dat wij drincken nu alle ghemeyn

 

Wie sach oyt tgeestelijc volck toch soo verflauwen

 

En deerlijck ooc groot ende cleyn

 

Laet ons ons toch keeren eer ons die doot beuangt

 

Vleysch, werelt, sonde het is al soy

 

En hoortse niet al blaest de helsche slange

 

Bidt Godt en roepet viue le roy        Prince.

 

 

 

Laet v die opden doolwech sijt gheseten

 

Onderrichten met der schriften reyn

 

Keert v, Christus en sal v niet vergheten

 

Al waer v minst verstant niet cleyn

 

Wt liefden willen wij bidden voor onsen broeder

 

Al es ons oude beter dan sijn nieu

 

Wie vielen oock waer Christus niet onse behoeder

 

Wij roepen viue le roy en viue le dieu.