Het hofken der geestelycker liedekens(1577)–Anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Heere Godt leert ons beden] Een nieu liedeken vant Pater noster op die wyse. O radt van auontueren. Heere Godt leert ons beden Wt vierigher minnen gront Neempt af ons quade seden Die wij hebben inden mont Een liedeken willen wij singhen Soo ghij ons hebt gheleert Doet mij mijn herte ontspringhen Dat ick mij leere bedwinghen Soo wordet mijn vreucht vermeert. O Heere Godt onse vader Die daer inden hemel sijt Nu helpt ons alle gader Wt desen bedroefden tijt Soo en worden wij niet bedrogen [pagina ci] [p. ci] Al van des duyuels serpent Wij worden soo dickwils beloghen Dus bidden wij Godt van hier bouen Die alle herten kent. Gheheylicht sij uwen naeme Toecomende sij ons v rijck Nv wilt ons toch maken bequaeme Ons Christenen alle ghelijck Dat wij v woort bewaren Dach auont ende nacht En laet ons niet veruaren Al van die helsche scharen Ghij hebbet die meeste macht. Uwen wille gheschiede op der aerden Als hy inden hemel doet Dat wijt al nemen in waerden Al waert oock teghenspoet Gheeft ons verduldelijck lijden Wat teghen uwen wille staet O Heere wilt ons verblyden Stelt uwen toorne besijden Ons armen toch niet en versmaet. Noch bid ick Heere wilt ons geuen Dats huyden ons daghelycx broot Daer die ziele bij moet leuen Dat hebben wij meest van noot Ghij hebbet selue ghesproken Dat sal ons best versaen Diet lesen wil die macht soecken Het staet gheschreuen in boecken [pagina cii] [p. cii] En laet ons daer niet af gaen. Wilt ons onse scult vergheuen Ghelijck wij onse sculdenaers doen Op dat wij niet en sneuen Al in die helsche gloen Daer wij souden moeten lijden Ende eewich steruen die doot O Heere wilt ons verblijden In dese allendige tijden V bermherticheyt is soo groot. En leyt ons niet in becoren Maer verlost ons van allen quaen Ons vleesch is soo cranck gheboren Ten can niet wederstaen, Die werelt doet ons bedrieghen Soo dickmael op eenen dach Godts woort en mach niet lieghen Laet tswerelts ghenuechte vlieghen Die v niet helpen en mach. O Heere wilt ontfanghen Van ons dit schoone ghebet Wij hebben soo groote verlanghen Wij werden soo haest belet Wij werden soo haest verwonne Van alsoo cleynen saeck Dus sijdij oudt oft ionghen, Elck wacht hem van quade tonghen Soo crijchdy in Godts woorden smaeck. Die ons dit liedeken dichte Die was vol fantazijen [pagina ciij] [p. ciij] Ons Heere Godt wil hem verlichten Inder eewicheyt verblijen Ende dat hij mach verwinnen Alle zijn lijden groot Elck die wil hem versinnen Laet ons met herten beminnen Die voor ons sterff den doot. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij