Het hofken der geestelycker liedekens(1577)–Anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Heft op mijn cruys wel soete bruijt] Dit liedeken gaet op de wyse. Christe qui lux es & dies. Heft op mijn cruys wel soete bruijt Volcht mij, en gaet v seluen wt Want ick ghedraghen heb voor dij Hebdi mij lief soo volcht nae mij. O Iesus mijn alderliefste heer Ick ben noch ionc en daer toe teer Ick heb v lief dats immer waer Maer tcruys te draghen, valt mij swaer. Waendij altijt in die roosen te baden Ghij moet noch in die doornen waden Siet aen v cruys, en oock het mijn Hoe onghelijck sij beyde sijn. Wij lesen inder heyligher schrift Dijn iock is soet, dijn last is licht Hoe valdi mij dus anxtelijck hert Mijn alderliefste bruydegom weert. Onghewoonte beswaert den moet Heft op het sal noch worden soet Mijn cruys is eenen dieren pant Dat ickt niemant dan mijn vrinden en gan. U vrinden geefdi weenich rast [pagina xcix] [p. xcix] Mij grouwelt voor den grooten last Ick sorg ick en sals niet mogen herden O Heer wat sals mij noch ghewerden. Ick ben swaer maer seer suyuerlijck Ick ben suer, maer alte minnelijck Ick gheue arbeyt en daer toe rast Betrout op mij soo stadi vast. O Heer oft immers wesen mach Des cruyce naem ick geerne verdrach Maer wilt ghijt hebben, en moetet sijn Vwen wille geschiede en niet den mijn. Ten hemel en leet maer eenen wech Dat is alleen des cruycen wech Al v welvaert aent cruyce staet Dus siet wat wech dat ghij ingaet. Soude ick dijn heyl, dijn rijck verliesen Drij hondert cruycen sijn lieuer te kiesen O heer gheeft macht ende lidtsaemheyt Ende cruyst mij tsij mij lief oft leyt. Vorige Volgende