Het hofken der geestelycker liedekens(1577)–Anoniem Hofken der geestelycker liedekens, Het– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Het is heden een dach van vrolicheyt] Op Lichtmisse dach. Het is heden een dach van vrolicheyt Al in des Conincx houe Want aldaer ontfangen heeft Een maecht van grooten loue Een kint ghemaekt al wonderlijcke Ende altemael ghenoechlycke Nae der menschelicheden Dat daer leyt ontastelijck Ende daer toe onsprekelijck [pagina xxxiiij] [p. xxxiiij] Nae sijnder Godtlijcheden. Die moeder is dochter wonderlijck Haers soons, want hij is haer vader Waer hoorde oyt man desgelijck Hij is Godt ende mensch te gader Hij is knecht ende een heer Hy is ouer al dats meer Onbegrijpelijck te vinden Teghenwoordich ende verre Waer hoorde oyt man dies wonders meer Ten can gheen man versinnen. Hij wert gheboren inder nacht Der sonnen verlichtere Ende hij wert inden stal ghelacht, Alder werelt stichtere Men wandt hem metten wendel lanck Die de sterren maecte metter hant Doen hij den hemel wrachte Hij weende als een kindeken me Doen hijt donderen ende wolcken de Ende hij op voer met crachte. Ghelijck dat niet en quetst het glas Daer die sonne schijnt dore Ghelooue ick dat Maria was Nae reyne ende vore Die moeder is ghebenedijt In wiens lichaem besloten leyt Die Godts soon wert mensch gheboren Weet dat die borsten heylich waren Die Godt in zijn ionghe iaren [pagina xxxv] [p. xxxv] Te suyghen hadde vercoren. Godt den herderkens ontboot Des nachts bij haer beesten Metten enghel blyschap groot Van des Conincx feeste Die ghewonnen heeft een maecht Ende inder cribben was ghelaeft In doeckelkens ghewonden Hij is alder werelt heer Ende van gedaente schoonder meer Dan yemant is gheuonden. Doemen die werelt al bescreef Ghinck een maecht met kinde Te Bethleem daer sij doen bleef Ende voldroecht kint ten eynde Daermen aff schrijft inden houe Ende glorie singt met grooten loue Van grooter weerdichede. Godt hier bouen van hemelrijck Verleene ons menschen op aertrijc Van goeden wille vrede. Vorige Volgende