De historia van den souen wysen meisteren

wo Allexander vnde sin sone gingen in de wostenie vnde Allexander both deme sone dat sweert ofte he en doden wolde.

Allexander was geweldich vnde was gantz wijs, De nam des koninges dochter van Suria, de ghewan eenen son bauen alle synne wol geschapen, Do de sone to sinen older quam, do gynk he nacht vnde dach daer vpp wo he synen vader doet wolde slaen, Des ward de vader enwar vnde reep de konynginne to em vnde sprak myn vrouwe yd schal ane torn syn, vnde wes seker lyues vnde gudes, segge my is de zone myn

[fol. 51r]

kynd edder heffstu myt enen andeeren to schaffende gehad. Se sprak, here wo gy willen so wyl ik iw de warheyt segghen, dat my ny keyn man gewaldych ward wen gy vnde quam my ok in den syn vnde wundert my dat gy alle vp minen doet gaen. Dar na nam he den knapen vnde sprak myn sone gedenke dattu van my gebaren byst vnde dy myt vaderliken truwen getogen hebbe, vnde laet dynen syn aff vnde kere di nicht also sere vp mynen schaden vnde leuen, vnde dode my nicht. De sone keerde syk nycht to der vormaninge vnde stalde syk io meer vnde meer wedder des vaders doet. Do de vader dat sach do nam he den sone vnde hadde een swert by syk vnde ghynk myt em vanden luden an eene wostenye vnde dede deme sone dat swert, vnde sprak dar mede dode du my myn sone off du wult so wert deste min kummer daer vth van den luden, vnde yd is beeter du dodest my hijr den mank den luden. Do de sone dat sach, do ward he in syk suluen verschrocken vnde veel vor den vader vp syne knee drade vnde schryede mit luder stimme myn vader yk hebbe gesundiget to gade vnde to dy, vorgyff id my yk en wyl id nummer meer doen, De vader vmme venk den sonen vnde kussede ene vnde vergaff yd em. Daer na bleeff he deme vader gehorsam na alle sinen wyllen

DEsse konnynck is vnse leue here Ihesus Cristus, De vrouwe de moder der hilligen Cristenheyt, De sone de sunder de begheert Ihesum to dodende alle de wyle he in doetsunden steyt wente als sunte Pauwel spryckt So begeere wy ander werff des ewigen gades sone to cruceghende. De vader is ghekamen in de wostenyge

[fol. 51v]

dusser werlt he hefft syk nycht allene gebaden to deme dode, men he lijt den doet vnde hefft dy dat swert in de hand ghegeuen dat is de vrije wille, kerest du den to den sunden so dodestu en also verne yd an dy ys, Hijr van so kere wedder also dusse sone, so vindestu eenen genedigen, de dar sprikt yk wyl des sunders doet nycht men he kere sik tot my.

DOretheus de keyser makede een ghesette dat de kyndere eeren vader vnde moder scholden in eren holden vnde en to hulpe kamen in erer nothdrofft na alle eren vermoge. Id geschach dat een rydder nam ene schone vrouwe in sinen lande by der gewan he enen schonen knappen De ridder voer in pellegrimes wyse in vromede lande vnde wart geuangen, vnde do dat geschach men helt ene vast in der geuencknysse, he entboth drade der vrouwen dat se ene losede Do de vruwe dat vernam do ward se ghantz bedrouvet vnde wenede also vele dat se blynt ward. De sone sprak yk wyl varen vnde wyl mynen vader losen. De moder sprack dat schalstu nycht doen, du schalt by my blyuen du byst myn egene sone vnde hebbe anders nene vroude wente di mochte gescheen also dynen vadere is gescheen Hestu meer noet wen du dynen vader ledygest edder dat du my erneerest na der gesette so schaltu by my bliuen, Gedencke wat yk dorch dy gheleden hebbe vnde wo yk dy erneret hebbe, Do sprak de sone tho eer moder wo dat is dat du my heffst gebaren vnde vele dorch mynen wyllen geleden, yodoch so ys de vader de eerste sake mines leuendes, vnde de krefftygheste de lycht gheuanghen, so bystu leddych so ys he vnder den vyanden. He hefft ghebrecklicheyt an synes lyues nerynghe, des en hestu nycht daer vmme

[fol. 52r]

moet yk em willichliken helpen, De knape ward van iedermanne gelauet wente he wijsliken dede.

DEsse keyser is god de vader, de ridder is god vnse leue here Ihesus Cristus vnse vader, De vrouwe de werlt. De ghetruwe vader Ihesus cristus straffet vns harde, wente he sprickt. wen yk leeff hebbe den kastyge yk. Gedencke wo he gevangen is gewest dorch den sunder vnde dy in deme vorweruen rechter leue verworuen hefft, vnde ghedencke wen du in doet sunden byst dat du denne so swar in enen kerkener byst vnde ock lyst vnde wat du den deyst dat en is nicht vruchtbar to der ewyger salicheyt, kere dy nicht an de blynde moder dat ys desse werlt de dy vele louet vnde dar mede mannigen mynschen bedrucht