Prologhe.
PAulus seyt, dat ledigheydt is de Moeder van alle quaetheydt: om dan die te schouwen, soo hebbe ick een kleyne schone Amoureuse Historie ghestelt van twee ghelieven, vol wonderlijcke avontuyren, die veel meer suyrs dan soets leden, eer sy haer Liefde volbrenghen kosten. Oock stel ickse daerom, op dat de Minnaers deser Werelt mercken souden, hoe veel sorghen ende tribulatie de Minne den Creatuyren voort-brenght, ende hoe veel periculen, ende hoe onghestadich sy is, also dat een vreught duysent sorghen baet, voor een solaes duysent anghsten, ende voor een Minnelijck versaem duysent uyren, met een groot jammer dickmael verscheyden moet zijn, ende ten eynde de Ziele ter Hellen leydet. Daerom ghy Ionghers 't sy Mannen oft Vrouwen, wilt hier by gheleert worden ende laet u ten by-spele vertrocken worden, ende wilt aen-vaerden de Minne ende Liefde Godts die eeuwigh duyren sal, daer ghy alleen ruste in vinden sult, ende sal ons bevrijden van alle plaghen der Hellen. Het welck ons allen wil gunnen onsen Saligmaker, amen.
Auteursrechtvrij