Historie van Floris ende Blancefleur

Hoe Floris het schaeckspel speelde metten wachter ende hoe hy den wachter omcocht, ende trouwe dede sweeren, om by Blanchefleur te comen.
[Het vij. capittel.]

ALdus is Floris na den thoren gereden, na den raet zijns weerts, dien hy seer nauwe bemerckte¹⁾. Niet langhe en hadde hy dien besien, oft hy en wert seer grammelijck vanden wachter toe gesproken, die hem vraechde wat hy daer soo na²⁾ den thoren te doen hadde, oft hy een bespieder ware? Maer Floris gaf hem goede antwoorde, zo dat den wachter wel te vreden was, ende vraechde hem oft hy woude spelen met den schaeckspel om den tijt te corten, dat Floris consenteerde. Doen vraechde den wachter om hoe veel dat hy spelen wilde. Floris seyde om C. bisanten. Doen liet de wachter halen een yvoiren sehaeckspel: ende zy begonsten te spelen zeer subtijlijck, maer Floris want³⁾ 'tspel, des de wachter toornich wert in hem selven. Doen dachte Floris op 't gene dat hem zijnen weert gheseyt had, ende gaf hem zijn gelt weder, ende zijns selfs ghelt daer

1) Nauwkeurig beschouwde

2) Zoo dicht bij

3) Wan (d.i. won)

[p. 32]

toe, des de wachter seer blijde was, ende bat hem dat hy des anderen daechs weder comen zoude, d'welck hem Floris gheloofde, ende zo dede hy, ende zette twee hondert bisanten ten spele, maer Floris wan ende gaft hem weder zoo hy te voren ghedaen hadt, waer af den wachter noch blijder was, ende seyde dat hy tot zijnen dienst bereet was, had hy zijnder van doen. Dit was Floris bequaem om hooren, hopende dat hy door hem eenigen troost zoude vercrijgen van Blanchefleur. Des derden daechs hebben zy weder ghespeelt daer elck stelde iiij. C. gouden bisanten maer den wachter verloort weder, waer om hy vergramt werdt om zijn groot verlies, maer Floris gaf hem zijn verloren gheldt weder, ende daer toe zijn eygen ghelt, waerom den wachter verblijt was, ende leyde hem t'zijnder herbergen ten eten. Ende Floris had met hem gebrocht zijnen costelijcken kop ende zette hem op de tafel, welcken kop de wachter zeer nauwe besach ende vraechde hem oft hy den kop by zetten wilde hy soude daer blydelijck teghen setten duysent marck gouts, maer Floris en wilde dat niet doen, ende zeyde: Op conditien oft my geviele dat ick uwer te doen hadde, ende ghy my helpen mocht, ende ick u den kop gave, zoudy my behulpich zijn? De wachter hoorende de schoone presentatie vanden kop, werdt bevangen met giericheyt, ende beloofde hem trouwe waert¹⁾ in sijn macht. Doe schonck hem Floris blydelijck den schoonen kop, des de wachter verblijt was, ende swoer soo wat hy van hem begeerde hy soudet geerne volbrengen. Doen vertelde hem Floris opentlijck, hoe dat hy zijn vriendinne de schoone Blanchefleur die daer boven in den toren was verwerven moeste oft de doot besterven. Den wachter dit hoorende wert seer bedroeft van zijnder beloften, ende seyde: O vrient uwen rijcdom heeft my verleyt, want onser

1) Ware het

[p. 33]

beyder leven sal haest (ducht ick) ge-eynt werden. Maer niet te min om uwe begeerte te volbrengen, so suldy keeren tot den derden dage in uwer herbergen, want dan ist den eersten dach van Meye, dan sal ick doen soecken de eerste bloemen die men vinden can, ende sal die Blanchefleur uwer amyen seynden, tot eender groeten, met eenen korve, ende dat met sulcker pracktijcke dat ick u daer in metten korve der schoonder Blanchefleur zeynden zal op den thoren daer zy nu is. Als Floris dit vanden wachter hoorde was hy verblijt ende is tot zijnder herbergen ghegaen. Ende de wachter dede soecken alle de bloemen diemen vinden moch[te] om die den jonckvrouwen te zeynden, ende die korven te vullen. Maer dede maecken een korf zeer properlijck, dien hy Blanchefleur senden wilde met Floris, als hy belooft hadde.