Historie vanden vier heemskinderen

Dat XXX. ca. Hoe die bisscop van Coelen coninc Karel ontboet dat Reinouts lichaem ghevonden was binnen Coelen inden RIjn ende coninc Karel quam te Colen mit een arren moede met groot volc om te wreeken den doot van sinen neve Reynout.

Die bisscop van Colen sende mitter haest een bode in Vrancrijc ende ontboet coninc Karel dat Reinout sinen neve verslegen waer ende was in den Rijn gevonden. Als coninc Karel dese nyemare hoerde vanden bisscop was hi wtermaten droevich ende misliet hem seer. ende swoer bi zijnre cronen dat hi den doot van sinen neve wreeken soude ende hij soude hebben den selven man diet gedaen hadde, of si soudent al becopen die in Colen waren. Coninc Karel vergaderde een groot heer van volc ende toech met een arren moede na Colen. ende beleyde die stat ende dede sijn tenten slaen op tvelt: als dit de van Colen vernamen sloten si mit haesten haer poerten. Dit was den bisscop te weten gedaen. ende hi liet den coninc in ende seide hem: ‘Heer coninc, wi doen maken een kerc ende u neve Reinout quam hier dienen den metselaers so datten niemant en kende, ende doe wi sijn lichaem vonden ende men den lichaem ontclede, vonden wij aen hem een costelijc gordel ende daeraen was een signet. daer ic an las sinen naem ende titel.’ Als die coninc hoerde dat Reinout so iammerlic vermoert was. geboet hi den bisscop dat hi soude doen vangen alle die metselaers ende wercluyden de daer waren, twelc van stonden aen gedaen was ende den coninc gebrocht. Doe deedse coninc Karel pinigen. soe lange dat hi vandt alle die gene die sculdich waren an den ridder Reinouts doot ende

[fol. 247]

lietse terstont nemen ende versincken met sacken inden Rijn. Als de coninc gedoot had alle die an Reynouts doot sculdich waren, vertelde de bisscop coninc Karel hoe Reynouts lichaem voir te Dormonde met een karre sonder paert. ende sonder menschen hulp dan alleen bider gracie van God. Als die coninc dit hoerde hadde hijs groot verwonderen ende voir te Dormonde om tlichaem van sinen neve te sien. als coninc Karel binnen Dormonde quam, wast volc seer droevich, want si waenden dat Karel Reinouts lichaem wech nemen soude. ende dat hij daer om gecomen waer. Coninc Karel seide totten heren: ‘ic bid u ghy heren, laet mi sien tlichaem van minen neve Reynout.’ Doe seiden de heren vander stat: ‘Edel heer coninc. sidi hier gecomen om ons te nemen den lichaem vanden vrient Gods Reynout die hier alleen quam bij miraculen sonder menschen hulpe, dat soude God op u swaerliken wreeken.’ Doe seide coninc Karel: ‘Neen ic, en hebt des geen sorghe.’ Als die heren ende borgers dit hoerden waren si blide. ende deden die tomme open om coninc Karel dat lichaem te laten sien. ende met dien trat coninc Karel tot die tombe ende sacher in: doen was Reinouts lichaem wech ende was gevaren tot sijn broeders, ende so wij bescreven vinden so leggense te Napels. Als die coninc dat lichaem van sinen neve daer niet en sach, verwonderdes hem. Ende als dit die heren van der stat ende gemeenten vernamen dat si den lichaem van Reynout de[n] vrient Gods quijt waren, bedreven si groten rouwe ende mislieten hem seer. Als dit die coninc sach, reysde hi weder met zijn volc na Parijs: aldus nam Reinout die vrome ridder sijn eynde ende starf salichlic ende regneert met Gode, Amen.

[fol. 248]

Hier eyndet die hystorie van die vier heemskinderen ende principalic vanden vromen ridder Reynout here van Montalbaen ende coninc Karel van Vrancrijc. Ende is geprent tot Leyden in Hollant bi mi Jan Seuersoen op die hoy graft inden iare duysent vijfhonder ende acht.