heer sculdich zyn te dienen menigen tijt, ende menigen
heiden hebben si verslegen ende hebben in menich groet perikel om uwen wille
geweest dat si willich ende gaerne gedaen hebben. Dair om edele here coninc
Karel, u is wel kondich dat gi nye hen luyden so veel en gavet dat si een paer
sporen copen mochten. Aldus edel here coninc Karel, hebben si mi an u ghesent
an u begerende vriendelick dat ghijse verghiften wilt eerlic dair si hogelic
ende eerlic haren staet op mogen voeren.’
Als coninc Karel dese woerden gehoert hadde. so sprac hi tot
heer Hugen mit een toernigen moede ende seide: ‘Ghi eyschet te vergheefs
voer hem luden want si hebben mi menige reise geeyschet ende ic en heb hen nye
met willen geven noch ic en sal hen niet gheven, si doen daer toe dat si
mogen.’ Als here Huge den mogenden coninc Karel dese woerden hoerde
spreken, wert hi seer ontset van binnen ende sprack met hovaerdiger talen.
seggende hem: ‘Here coninc, en wildi mijn oemen niet beghiften die u so
langhe tijt eerlic ende ridderlic gedient hebben, men sals u groten lachter
ende scande spreken in ander heren hove ende u goede eerlike fame die ghi hebt
sal daer bi vergaen ende wtgedaen worden, twelc u oneerlic wesen sel.’
Als coninc Karel dese hoemoedige woerden gehoert hadde van heer Hugen so wert
hi met toerne seer ontsteken ende toech met haesten een swaert. ende sloech
heer Hugen den eedelen man dat hi doot viel ter aerden voer coninc Karels
tafel, dat de vloer vander salen seer nat was van sinen bloede. Ende daer wort
een groot geruft. ende gecrijsch onder de edelen daer grote oerloge of
quam.