Het Hernhutsche nachtegaaltje in eene vrolyke luim

't Gestoorde lusje
Van Broêr en Zusje.

Toon: Merliton.

Zeker vyfsestiende zusje,

Gaf aan een' drieachtsten broêr

Een recht lief nadruklyk kusje

En hy haar weêr op zyn tour,

Voor de Merliton, Merliton, ton Merlitaine, voor de Merliton, ton, ton.

[p. 170]

2.

 

Zus begon 'er van te blozen,

 

En het speldje, aan haar hals

 

Raakten los, wyl Broêr by pozen

 

Zusje streelde zacht en mals,

 

Op haar Merliton &c.

Broêr sprak, ziende menigmalen

Met een half begerig oog,

't Borsje reizen en weêr dalen:

Zuster, dat 's een zoet vertoog

Van de Merliton &c.

Broeder, zei zy, onder 't heigen,

'k Voel een zeker 'k weet het niet,

Van om laag naar boven steigen,

Als gy my een kusje bied

Voor myn Merliton &c.

Zus, zei Broêr, 'k voel ook een neiging

Als myn vlees uw ligchaam raakt,

Ja, 'k voel ook een opwaarts steiging;

't Is Natuur die ons zoo maakt

Om de Merliton &c.

[p. 171]

6.

 

Broêrtje ging met Zusje samen;

 

Want hun handel wierd bespied.

 

'k Laat de Broêrs en Zusjes ramen

 

Wat 'er verder is geschied

 

Met de Merliton &c.