Het Hernhutsche nachtegaaltje in eene vrolyke luim

Aan besteding.

Toon: 't Sinjeurtje.

Jan.

Wel, wyf, hoe zel dat lukken,
Moet jy de vruchten plukken,

Van onze Huwlykspret?

Ben je 'er noch vrolyk om? beget!

Zeg, weet je wel, dat het zoo droelies veul kost,

Eer datje het vrachtje zult hebben gelost:

Eerst zelje noch zeggen; och! Jantje,

't Is duurtjes gehossebost,

't Is duurtjes gehossebost.

[p. 102]

 

Tryn.

 

Ik ken 't niet beetren, poesje,

 

't Komt 'er van, zei Scarmoesje;

 

En door een harde bons,

 

Raakten de kaars uit in zyn slons:

 

Het blik was heel krom en de glazen aan stuk;

 

Weetje wat hy toen deed in dat ongeluk?

 

Hy maakten, uit nood, een klein pandje,

 

Dat hielp hem weêr uit den druk.

 

Dat hielp hem weêr uit den druk.

 

Jan.

 

Ja, spot 'er maar meê, liefje,

 

't Is kostbaar kippediefje,

 

Eer jy alles hebt reê;

 

Vroedmoêr, Baker en al zulk Vee;

 

Ze zien naar je handen noch veel scherper toe

 

Als een Bulhond doet naar een doodzieke koe;

 

Als ik 'er begin om te denken,

 

Dan ben ik dat spel al moê,

 

Dan ben ik dat spel al moê.

[p. 103]

 

Tryn.

 

Jan, wil jy 't aanbesteden,

 

Ik ben 'er meê te vreden?

 

Hoe minder jy 't besteed,

 

Hoe je dan eer weêr bent gereed,

 

Om dat te doen, dat je nu hebt gedaan man,

 

Ik zal je behulpzaam zyn, waar ik kan;

 

Kom, maatlief wil maar niet lang wagten,

 

Bestee jy de Kraam maar an,

 

Bestee jy de Kraam maar an.

 

 

 

Nooit gehoord,

 

Zegt het voort.