Het Hernhutsche nachtegaaltje in eene vrolyke luim

Net Verhaal en Memorie,
Van de katten Historie.

Toon: 't Is veertien weken nu geleên.

Hebt gy wel van 't geval gehoord,

Uit zekre Foezel stad,

Uit zekre Foezel stad,

Daar Katten zyn van alle soort,

't Zy gele, witte, zwarten,
Met korte en lange starten,

By zekere Juffrouw,

By zekere Juffrouw?

[p. 60]

2.

 

De Kamer daar de Katjes zyn,

 

Is keurig opgeschikt,

 

Is keurig opgeschikt;

 

Elk Kat en Kater grof of fyn,

 

Heeft Stoel en Ledikantje,

 

Een Kasje en een Mandje,

 

Een Tafel en een Bord,

 

Een Tafel en een Bord,

Nu ruim een maand, zo ik niet mis,

Kwam de eene Kat by d' aêr,

Kwam de eene Kat by d' aêr,

Ten eeten op gebakken Vis;

Maar door de gast zyn schrollen,
Zyn mauwen en zyn lollen,

Wierd de Traktant heel boos,

Wierd de Traktant heel boos.

Zy raakten samen in duël;

't Was een verwoede stryd,

't Was een verwoede stryd;

Daar vlogen lappen uit het vel,

Door 't krabben, stoten, byten,
Door 't springen, slaan en smyten;

Maar, och! de Gast verloor 't,

Maar, och! de Gast verloor 't.

[p. 61]

5.

 

Die zoete Kat was zoo gewond,

 

Dat men terstond de meid,

 

Dat men terstond de meid

 

Naar Doctor Beestialus zond;

 

Heel schielyk kwam dat ventje,

 

Terwyl lag men 't patientje

 

In 't warme Ledikant,

 

In 't warme Ledikant.

De Juffrouw sprak de Doktor aan:

Daar leid myn lieve poes,

Daar leid myn lieve poes,

Gewond en ziek, wat gaat my aan!

Ik bid wilt hem genezen,
Zeg maar wat moet 'er wezen,

't Zy Pleisters, Poeijers, Drank,

't Zy Pleisters, Poeijers, Drank?

De Doktor visiteerden 't beest,

En zei': geef linnen hier,

En zei': geef linnen hier;

Hier heb ik zalf die voort geneest.

De Juffrouw gaf een laken,
Om Pleisters van te maken;

Toen wierd 't verband geleid,

Toen wierd 't verband geleid.

[p. 62]

8.

 

Voorts gaf de Doktor aan het beest

 

Een drie vier Pillen in,

 

Een drie vier Pillen in;

 

Maar, ach! het katje gaf de geest

 

En dat in vyf ses uuren,

 

Toen kon Juffrouw niet duren:

 

Zy stierf van droefheid schier,

 

Zy stierf van droefheid schier.

Toen wierd 'er alle vlyt besteed,

Tot 't maken van de Rouw,

Tot 't maken van de Rouw;

Elk Diertje wierd in 't zwart gekleed,

Ja ook de Kattenkamer,
Daar 't doodje toen bekwamer,

Op 't Praalbed lag ten toon,

Op 't Praalbed lag ten toon.

Ook wierd het Lyk van elk beschouwd,

Toen Juffrouw 't had gekist,

Toen Juffrouw 't had gekist;

Al wie daar kwam, 't zy jongk of oud,

Kreeg wyn en schellingskoeken,
En hoorden zich verzoeken

Op de Begrafenis,

Op de Begrafenis.

[p. 63]

11.

 

De tyd kwam eindlyk, dat Juffrouw,

 

Haar allerliefste Kat,

 

Haar allerliefste Kat,

 

Op 't prachtigste begraven zouw:

 

Elk een, 't was Vremd of Magen,

 

Moest een der Katjes dragen,

 

Met staatsie achter 't Lyk,

 

Met staatsie achter 't Lyk.

Terwyl men te begraven ging,

Zoo luiden 'er een klok,

Zoo luiden 'er een klok;

Die 't niet wist, zei: dat 's zonderling;

Wat of dat mag beduiden,
Dat men de klok hoord luiden:

Doch, dit was vol gevaar,

Doch, dit was vol gevaar.

Toen 't lieve Poesje lag in 't graf,

Ging elk naar 't sterrefhuis,

Ging elk naar 't sterrefhuis,

Alwaar Juffrouw versnaapring gaf,

Aan al wie Inclinaatsie
Gehad had in de Staatsie,

Van 't Katjes laatsten eer,

Van 't Katjes laatsten eer.

[p. 64]

14.

 

De Poes die dapper had gestreên,

 

Wierd deerelyk gestraft,

 

Wierd deerelyk gestraft;

 

Hem wierd ses weken achter een,

 

Geen Vleesch noch Visch gegeven,

 

Denk eens! hy moest maar leven

 

Van melk met wat beschuit,

 

Van melk met wat beschuit.