Het Hernhutsche nachtegaaltje in eene vrolyke luim

Maaretjes vrees,
Weêrlegt door Kees.

Toon: Ihr schöne höret an.

Krelis

Wel allerliefste meid,

Zit jy daer op dut stoeltje?
Kom hier myn mooije smoeltje:

Myn gatje van confeit,

'k Heb jouw zoo lang 'evreid.

Kom gaen wy nouw uit houwers,
Iens saemen naer jouw ouwers,

En vraegen wy an haer

Of wy te saem ien paer,

Deur 't heilik meugen worden;
En of zy eerst wat knorden,

Acht dat maer niet ien boon,

Dat 's de ouderdom gewoon.

[p. 28]

 

Maertje.

 

Jae, Krelis, 'k topten 't maet;

 

Maer jongen, och! men Mortje,

 

Zaaid altyd, maid wat schortje,

 

Je lykt wel duisperaet,

 

Dat jy van trouwen praet;

 

Ik was al dortig jaeren

 

Toen 'k mit jouw Vaêr gong paeren,

 

En jy bint, dat je 't vat,

 

Pas achttien kleutergat,

 

Het zel niet beuren Maertje,

 

Foei! schaemje, wangt je Vaertje

 

Noch ik, gien van ongs twien,

 

Begeren 't noch te zien.

 

Krelis.

 

Jae, maer myn Hoengderbout,

 

Jouw Mortje is 't ligt vergeten,

 

Hoe 't heur wel hait 'espeten,

 

As dat ze was zoo oud

 

Toen zy eerst is 'etrouwd;

 

Wangt kyk, dat bin maer praetjes,

 

Jouw Vaertje kwam wat laetjes;

 

Had hy 't heur eer 'evraegd,

 

Zy had 'et eer 'ewaegd.

 

Wy kennen 't kosje winnen

 

Mit spaeijen, ploegen, spinnen,

 

Ik bin nooit arbeid moe';

 

Kom gaen we 'er maer naer toe.

[p. 29]

 

Maertje.

 

Of jy zoo schielyk bent,

 

Ik durf 'et schier niet waegen;

 

Maer zie jy mot 'et vraegen;

 

Wangt Vaertjes tengterement

 

Bin jy noch al 'ewent:

 

Hy mag in 't eerst' wat morren;

 

En kwaezie zoo wat knorren;

 

Maer kyk, dat 's gaeuw 'edaen.

 

As hy 't maer toe wil staen.

 

Dan zel ik Mortjes zinnen

 

Wel langzaem overwinnen:

 

Alree[...] dat 's gang; maer Kees,

 

Ik vrees, ik vrees, ik vrees.