Het Hernhutsche nachtegaaltje in eene vrolyke luim

De stuursche Anna door ongeloof,
Is voor Leanders liefde doof.

Toon: Le Roi entré dans son cour.

Leander.

Allerliefste malsche bekje,
Uitverkorene Annaatje,

Die door uw vuur,

Streelt myn natuur

En steld myn hart te koop of te huur,

'k Bid u verleen my een praatje.
'k Bid u verleen my een praatje.

[p. 21]

 

Anna.

 

'k Ben niet van sints u te horen spreken,

 

Daarom vertrek vry Leander.

 

Schynschone reên,

 

Laffe gebeên

 

Vleiën my geenszins, daarom gaa maar heen,

 

Streelt daar meê liever een ander.

 

Streelt daar &c.

 

Leander.

 

Uitgeleze Honigdiefje!

 

Wilt my wat minder verächten:

 

Ach! laat de min

 

Buigen uw zin:

 

Weest my wat meerder genegen Godin:

 

Wilt toch myn lyden verzachten.

 

Wilt toch &c.

 

Anna.

 

Wyl gy door ongezoute reden,

 

My om den tuin leid, laf harte,

 

En op myn raad

 

Niet heen en gaat,

 

Is het hoognodig dat ik u verlaat;

 

Wyl my uw byzyn kan smarte.

 

Wyl my &c.

 

Leander.

 

Toef, ei! vertoef myn overschone,

 

Wilt niet zo haastig vertrekken;

[p. 22]

 

Maar, ach! zy vlucht,

 

Voor myn gezucht

 

En slaat myn biddend geklag in de lucht,

 

Om my tot haat te verwekken.

 

Om my &c.

 

 

 

Neen, ô neen, myn zielsvoogdesse,

 

'k Zal u standvastig beminnen:

 

'k Hoop dat de tyd,

 

Die alles slyt,

 

U, die voor my zoo afkerig thans zyt,

 

Ook eens verander' van zinnen.

 

Ook eens verander' van zinnen.