Het Hernhutsche nachtegaaltje in eene vrolyke luim


De verlangende minnaar. Toon: Allemande. 1. Jae wel kedaar, Ik bin zoo raer, Dat ik niet weet wat drommel dat me schort; Jae wel kedaer, Ik bin zoo raer, En weet niet wat me port; Ik wou dat Teun, Die dikke, vette, bolle, malsche meid, Die my zoo dikwils heit Het vuur an scheen 'eleit; Ik wou dat Teun, Die snaekse mooije tas, Ien uurtje by me was.
[pagina 15]
2. Ik zouw mit haer, Zoo hier of daer, By Teunis of by Jaepik in de schuur, Ik zouw mit haer, Zoo hier of daer, My stellen in pistuur: Daer zouwen wy Iens onmaenierlyk zoenen mit mekaêr, Zy my en ik weêr haer; 'k Wouw dat ze by me waer, Dan zouwen wy, Te saemen hiel karjangt, Iens dangsen hangd an hangd. 3. Maer 't is verbruid! Ze ken niet uit, Veur dat het Zundag naedemiddag is; Maer 't is verbruid! Ze ken niet uit, Wel Gysje dat is mis. Ik loop naer Klaes, En zoek daer in ien stuivers flessie wyn, Ien bitje medeçyn, Veur all' men groot segryn; Ik loop naer Klaes, En wagt die blyde dag, Dat Teunlief uitgaen mag.