Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt

XI.
H. Gertrudis Maget, ende Abdisse.

Alle de schoonheyt des Konings Dochter is inwendig. Psal. 44.

Stem: Tweede Charon.

GEluckigh is der Maeghden-schaer,

Die Godt ten dienst van sijn Altaer

[p. 230]

 

In reyne trouw heeft uytverkoren.

 

Sy staen wel diep in sijn gemoedt

 

Verrijckt door pandt van 't eeuwigh goedt,

 

En tot Godts Throon, en Kroon geboren.

 

 

 

Gertrudis edel-rijcke Maeght,

 

In dese Rey het voordeel draeght,

 

Uyt Konincklijcke Stam gesproten.

 

Maer hooger eer, en meerder lof

 

Heeft sy by Godt in 't Hemels Hof,

 

Als uyt des Wereldts pracht genoten.

 

 

 

Sy was van hare teere jeught

 

Een suyver voor-beeldt in de deught

 

Tot nedrigheyt, en vrêe genegen.

 

Verstiet den rijckdom met de voet,

[p. 231]

 

Den hoogen staet, en 't ydel goedt;

 

Dus heeft sy 't eeuwigh nu verkregen.

 

 

 

Strijdt vroomelijck, ô reyn getal

 

Der Maeghden, die op 't aerdsche dal

 

U hert aen Godt hebt opgedragen.

 

Ghy zijt dat uytverkoren deel

 

Hem toege-eygent, om geheel

 

Met lijf, en ziel hem te behagen.

 

 

 

Wy keeren ons tot u, ô Maeght,

 

Gertrudis voor ons sorge draeght,

 

Dat d'aerdsche lust heel magh verdrieten:

 

Maer dat Godts liefde in ons brandt,

 

Tot dat ons Jesus biedt de handt,

 

Daer wy met u de Kroon genieten.