Hemelschen Parnassus-bergh, met verscheyde sang-dichten betuynt

[p. 190]

XXII.

Stem: Qu'on sonn' la trompette cornette.
Oft, Tyter siet die Sterre van verre.

SIet ons ongenuchten, en suchten

Maria Moeder Maeght,

En voor ons sorge draeght.

Hoort toch hoe Bellona woelt.

Houdt de wacht, en neemt acht,

Soo ghy ons' ellenden voelt.

Hoort, hoort de trompetten, wilt letten,

En trommels 't alle kant

Ter Zee, te Veldt, te Landt.

Mars seght ons den Oorlogh aen.

[p. 191]

 

Godt den Heer noch veel meer

 

Komt met vier, en donder slaen.

 

 

 

Ah waer salmen schuylen, als huylen

 

Den Hemel, Aerd', en Zee

 

En dreygen straf, en wee?

 

Tot u nemen wy de vlucht

 

Moeder Maeght van ons jaeght

 

Alle vrees, en ongenucht.

 

 

 

Al de helsche krachten oock trachten

 

Door lift, en snood bedrijff

 

Te vallen ons op 't lijf.

 

D'oude Slangh ons Oorlogh doet,

 

Maer ghy kont die terstondt

 

't Hooft vertreden met den voet,

[p. 192]

 

U komt de victorie, en glorie

 

Maria Triumphant

 

Met lauwers in de handt.

 

Dan sal aerd', en Hemel mê

 

't Uwer eer even seer

 

Singen Maeght van soete vrêe.