Helikon. Jaargang 4

[p. 142]

Credo

Is het Geheim niet overal,
in ieder ding gelijkelijk?
In 't ruischen van den regenval,
in 't laatste schreeuwen, gruwelijk,
van 'n dier dat daadlijk sterven zal,

als in 't bedwelmende geluid
van een vervoerde fluistering,
en in de massa's, opgeruid,
van volkeren in opstanding.
In 't zingen van de keteltuit.

De stilte, na de kruisiging,
als 't allerzwaarste is volbracht.
Het leed, en de ontbloeseming
des levens in den liefdesnacht.
De nevels langs de heuvelkling.

Het vloeiend wonder der muziek,
angst in de oogen van een kind,
het zomerhuisje, de fabriek
van oorlogstuig, de hyacinth,
de wielerwedstrijd, Jan Publiek.

Het onvoltooide meesterwerk
van den miskenden componist;
de Joden en de Roomsche Kerk,
een schip, verloren in den mist,
een naam op een verweerde zerk.

[p. 143]

 

De sneeuw, de roode winterzon,

 

een boomgaard in de Betuwe,

 

het eeuwenoude carillon,

 

een autobus, en schaduwen

 

van minnenden over 't gazon.

 

 

 

De toegestoken vriendenhand,

 

’t venijnig woekerend abces,

 

een kwal op 't drooggeloopen strand,

 

het onbeschrijfelijk succes

 

van 't wonderkind. De boerenstand.

 

 

 

De vreugd, in verzen uitgezegd,

 

om het ontluikend lentegroen,

 

de wereldstad, de slagersknecht,

 

de vijver in het klein plantsoen

 

door de gemeente aangelegd.

 

 

 

’t Verongelukte motorjacht,

 

de witte schuimrand van de zee,

 

het schuchterlief en vlinderzacht

 

getril der wimpers naar beneê

 

wanneer zij iets weemoedigs dacht.

 

 

 

De bijbel, als het fundament

 

voor alle menschelijk bedrijf,

 

de trouwring en het sacrament,

 

het lenig glijdend slangelijf,

 

een duinkonijn, het firmament.

 

 

[p. 144]

 

Het onbaatzuchtige gebaar,

 

de weggeworpen koningskroon,

 

de worstelende kunstenaar,

 

zijn strijd om luttel schoonheidsloon,

 

de vrijgesproken ronselaar.

 

 

 

Een vrouw, die op de straatstoep staat

 

te fleemen voor 't verdacht perceel,

 

de zeeman en de advocaat;

 

het veerend mos, als dik fluweel,

 

de zwaargevulde honingraat.

 

 

 

Het licht, en de verduistering

 

der sterren in den langsten nacht.

 

Het recht, en de vertwijfeling

 

om 't zonder schuld ter dood gebracht

 

weerlooze offer van 't geding.

 

 

 

Een vogelnest, een vrouwenoog,

 

de vrijheid en de dure plicht,

 

de schandpaal en de eereboog

 

voor hooge heerschers opgericht -

 

....................

 

’t Is alles eender in Gods oog.

 

 

 

J. de Molenaar