Helikon. Jaargang 4

[p. 128]

Wilde loot

Op het dochtertje
van een vriend

Zij bloeit zo kleurrijk tussen 't donk'rer hout,
zo dartel tussen d'ingetog'ner ranken.
Zij heft zo lief-naief het franke
en schalke kopje, schuchter-half, half-stout.

Wat haar van d'and'ren scheidt, een klein gebaar,
een luchter gang, een oogopslag, een even
en aarz'lend werelds-zijn, zijn 't kinderdrangen,

of is 't het gisten van een eig'ner leven?
Misschien uit van een gans geslacht in haar
zich 't ongeweten, onderdrukt verlangen.

Reinier P. Sterkenburg