Helikon. Jaargang 4

[p. 100]

Was nooit...

Was nooit een rooversnest uw uitvalshaven
Vanwaar gij zwalktet op de zeeën rond
En hebt gij nooit een schip tot overgave
Gedwongen met den degen in den mond,

Of hebt gij nooit na een gevecht te lande
Op 't lijkveld rijdend - zelf nog onverlet -
Wijl zich in 't donker ophieven de handen,
Uw paard de sporen in de zij gezet,

Hoe zoudt gij, Dichter, dan 't tapijtwerk weven,
Waaraan heel 't menschdom aandeel hebben moet,
Wanneer niet was van dat ontzaglijk leven
Herinnering gebleven in uw bloed?

J.J. van Geuns