Helikon. Jaargang 4

[p. 13]

Een student in het handelsrecht zingt:

Het orgel speelt eindelijk een tango,
meesleepend, geweldig en zacht,
en ik houd mij bezig met manco,
met schade en onheil en vracht -

Maar als dan de letters gaan leven,
er danst een gezicht, een gezicht -
Wat is er dan over gebleven?
Drie brieven, een roos, een gedicht -

En deze meesleepende tango,
die mij tot een snik heeft gebracht,
want God heeft mijn leven met manco
en schade en onheil bevracht.

Eric van der Steen