Helikon. Jaargang 3

[p. 88]

Aere Perennius

Voor M.

o, in het laatste smalle dal
waarin mijn lichaam droomen zal,
gerust als voor de zondenval,
de groeve waar ik proeven zal
de geuren van de dood -

o, deze laatste harde schoot
waarin mijn lichaam, niet meer rood
en trillend nu, maar dood
en vredig rusten zal: een boot
die nooit meer varen zal -

o, zal Uw adem mij daar vinden:
gij die ik zoo verwoed beminde,
dat liggende in Uwen schoot
ik worden kon een doode boot
die aan het einde van zijn tocht
bleef rusten aan de laatste bocht?
o zal aan deze witte kusten
Uw harteroepen bij mij zijn,
dat ik als van den witten wijn
vervuld, zal droomen van ons samenzijn?

of zal, in 't zwarte rotsenland
Uw kreet nog dwalend, aan de kant
weerkaatsend, waar de kant haar stiet,
zal nimmer meer Uw stille lied
mij vinden als ik liggen zal
in 't laatste smalle doodendal?

[p. 89]

 

o, hoe zal ik de vrede vinden

 

als ik U niet meer hooren zal

 

en droomend in mijn smalle dal

 

nog hunker naar de zoo beminde?

 

 

 

Ik denk dat ik nooit sterven zal.

 

 

 

Man Arnet