Helikon. Jaargang 2

[p. 115]

[Twee gedichten]

Ahasverus klaagt

Van trage tochten moe, en voor geen andre vaardig,
zoo blijf ik tot het einde toe de reis onwaardig -
want wat ik wilde was te ver, wat ik verkreeg te karig:
ik was terug voor ik was her - ben ik dan ook de rust onwaardig?

Wat ben ik vol van dees' onzaligheden,
zat van een zerp vermaak, zoo zonder hart beleden,
zoodat ik enkel nog, de laatste maat van deze nacht geslagen,
de wonde voel die ge in mijn borste hebt gebeten.
Mij werd maar even toegemeten
een loutere waan, een kluis van wankele wanden,
want op den rand van mijn geweten
zal ik altijd die oogen voelen branden.

Gebed voor Sonja

Als in je moede blik den avond ligt
en in je handen, saamgebracht, 't gebed voor onzen plicht -
waak dan niet langer dan de dag verbeidt:
berg ons geluk, en wees gebenedijd.

Berten Schepens