Helikon. Jaargang 1

[p. 159]

Narcose

Zie, hoe wij langzaam op rivieren varen,
waar alg en wieren in verward gewas
drijven en zinken tusschen giftgroen gras
en open oogen ondoorgrondlijk staren.

het water weet ons in zijn grijs geheim
onmerkbaar in het stroomen onderglijdend,
wij zullen hier, een zachte wellust lijdend,
langzaam verdrinken en verloren zijn -

o God, breek stuk de weelde van dit licht!
wanneer alles van mij is weggenomen
doe dan in een verrukkelijk wonder komen
uw wijdontsloten, helder vergezicht.

G. Kamphuis