Helikon. Jaargang 1

[p. 136]

Afscheid

De luide droomen rusten nu getemd,
als koningsadelaren neergestreken;
en het doorstormde rijk
van wild en schitterend licht
dat de oogen heeft geslagen en verward
moet voor een ander parelmoeren wijken -
winden stroomen naar een gulden middag;
in morgenkreken
ligt nog het schip van avontuur gemeerd,
maar zoekend trilt de steven naar de open waatren
van kalm geluk;
aan de overzijde ligt een stiller wereld,
een hooger hemel en een grooter licht;
het vaartuig danst niet roekloos meer als eens,
wij varen zwevend
en wuiven afscheid aan het land der jeugd. -

Theun de Vries