Helikon. Jaargang 1

[p. 123]

[Lente en Nocturne]

Lente

O mijn hart hunkert weer
naar dolle avonturen.
Het is zoet en doet zeer
bij 't kruipen der uren.

Maar mijn leven loopt kalm
en eentonig voorbij,
wijl om mij slaat een walm
van het bloeiend getij.

Nocturne

Over den weg schuiven moede mijn voeten
en met mijn voeten schuift mijn schaduw mee.
Ik loop als gek mijn eigen beeld te groeten
dat schuift gedwee onder mijn voeten mee.

De huizen schuiven waar mijn stappen reppen
en zien het gekke van mijn gek gebaar.
Ik lijk een eenzame in dees stille steppe
en wordt mijn onwezenlijk lot gewaar.

Maurits De Doncker