Helikon. Jaargang 1

[p. 111]

't Hart in den avond

Misschien ben ik daarom door jou alleen gelaten,
om weer 'ns klein, heel klein te zijn
en dit te smaken als donkre oude wijn.

Want veel te vroeg heb ik mijzelf beleden,
- o, dat 'n leven niets dan verlangen is
en dood verlepte pijn van 'n gedachtenis -

misschien wijl ik dit uur, dit uur alleen,
mijzelf zo naakt als jij zal zien
en jou vergeten kan...misschien.

Paul Roverman