Helikon. Jaargang 1

[p. 105]

Simpel verhaal

Het waren kindren, beiden even oud,
maar anders opgevoed.
Het spel dat zij graag speelde, was hem niet vertrouwd,
de regels waren goed,

hij brak ze telkens weer, zoodat zij boos
werd: tot haar ongelijk,
maar zijnde een kind, en kwetsbaar als een roos,
zond zij hem uit hun rijk.

En hij, wel anders, maar een kind als zij,
nam hoog voor ernst zijn straf
en liep schel fluitend raaklings haar voorbij:
zijn stappen namen af,

zij bleef alleen en lachte, maakte een pirouet,
ging zitten, keek dan zuur,
en liep vol tranen, rood en opgezet
haar neusje, binnen 't uur.

Een andre neus, vrijwel gelijk, liep voort...
maar kinderen zijn vlug:
een roode neus is toch geen zielemoord
en de vreugd kwam terug.

Zij dachten soms nog aan het oude spel:
voor hem een laffe gril,
voor haar zooiets als een eerste duel,
een morgen in April.

Angèle Baedens