Helikon. Jaargang 1

[p. 5]

De clown

Maanbleek gelaat dat schreit en lacht en grijnst,
Boven een boord der jaren achttien honderd
Dertig, glimlach die liegt en toch niet veinst,
Zachtzinnig oog dat immer zich verwondert;

Eenieder in den spiegel van uw trekken
Herkent zijn jeugd. Uw klare schaterlach
Kan in den grijsaard nog de vreugde wekken
Die bij zijn deftigheid te slapen lag.

Het kind, de jonge vrouw die met u lacht,
De minnaar die, als gij, nooit kan vergeten,
De droomer die vergeefs den droom verwacht
Door uw gebaar beloofd en 't niet wil weten,

En zelfs de burgerman... - voor alle menschen
Verkondigt gij het bovenaardsche rijk,
Eenge profeet dien deze tijd kan wenschen:
Gij speelt altijd en hebt altijd gelijk.

Jan van Nijlen