Het harders-stafje

[p. 81]

Kees Knols Pinxster-Vreugd.

Stem: Nu is myn gebraden Bout.

Op een Pinxter-manendagh,
sou kees knol te Kermis varen,
by de boeren in ’t gelagh,
daer De huys-luy alle jaren
lustig danssen op de veel,
en Met haer verroeste keel
singen op de snaren.

Eerst een soopje brandewijn

heeft hy ’s morgens In-genomen,
van ontrent een half douzijn
mutjes Wel mach’t jou bekomen
docht ik, keesje-maat,
Als sy flus te beddde gaet
wonder selje dromen.

Daer mee teeg hy op het padt

met de alder-eerste Wagen,
daer hy daetlijck op zat,
singend’lustigh angeslagen:
elck riep, siet hoe keesje bront
welkom Keesje, wel hoe komt
’t varcken by sijn magen.

Keesje teeg de wentel-trap

reghel-recht om hoog
Nae boven daetlijk zat keesje schrap
en hy leek Wel half bestoven:
wacker doen een flapje rondt
‘t Minste teugje was een pont
datse te samen klove.

Keesje naer een uur drie vier

deur het gieten, en Het gapen
van het lecker kermis-bier
uyt de kroon

[p. 82]

 

By ’t haarlems wapen

 

kon niet langer doen bescheit

 

Daerom heeft hy hem geleydt

 

in het gras te slapen.

 

Keesje in zijn droomen vogt

 

soo hy niet en was bedrogen,

 

dat hy tegen dirrik vogt,

 

En sie daer ’t en was geen logen,

 

Want hy soo bespogen lag,

 

Dat een yeder die hem sag,

 

stont als op-getogen.

 

Keesje dede sy weerom

 

op een ’wage t’huys waert Voeren,

 

dese schoone Pincxter-blom

 

kon nog hant Nog voet verroeren:

 

want dit niet wel mooy ter Feest

 

en te kermis geweest by de dronke boeren,

 

Trijn wy brengen keesje tuys

 

heeft elk overluyt Gekreten,

 

by zyn lieve moertje buys,

 

maer dit dien Ie wel te weten,

 

hy komt met een stuk van ’t kalf

 

Hy ruykt na de boere salf

 

en na veel secreten.

 

O gy dronke boere leert

 

uw sinnen het bedaren,

 

En wanneer gy teert

 

en smeert in u kermis alle jare

 

drink geen heel nog halve sijap,

 

dat gy sonder dronkenschap

 

vrolijk meugt vergaren.