Het harders-stafje

De Kramer met zyn Mars.

Stem: Van twee gepaerde Duyven:

KOopter niemant Almanak
zwavel-stok een groote gemak
niemant koope wille
Fyne kammen of wit Lind,
Christalyne brille.

Gare geel of groen van draet

hartjes die na muskiljaet,
ruyken uytgenomen,
meenig hangtse om de hals,
’s Nagts voor zware dromen.

Selder niemant vingerhoed,

daer men ’t nayen fraey mee doet:
naelde ofte spelden
de vrou klaegt de kramer wort out,
want hy komt hier soo selden.

Rammelaer of houte bel,

Huys raed voor het kinder spel,
toegemaakte poppen,
heugeltjes en hengeltjes,
tangetjes en Asschoppen.

[p. 70]

 

Ysertjes daar men de kap opset

 

ook padant en brasele

 

schoenbant en bonnete,

 

borsteltjes van varkens haar

 

om knevels op te sette.

 

Hier heb ik nog schaetse band,

 

En ook poeder voor de Tand

 

corraiyne ringen,

 

flesjes van Lodderateyn,

 

En alle fraye dingen.

 

Hier heb ik nog kouse-bant,

 

En aen kinder musjes kant,

 

ik heb nog haek en oogen,

 

morge loop ik op een boer,

 

wil den weg maer droogen.

 

Oogjes voor de snuyf tabak,

 

post-papier en vergult Lak,

 

voor de soete wigjes,

 

die malkander met brieven vryd

 

voor de snyders was-ligjes.

 

Engelse knysjes scherp van snee

 

bos en Boutse mesjes mee

 

En ook kleyn klokje,

 

Akers in een Iongmans bef,

 

En ook Potloot stukjes.

 

Drom en priem al voor de snyers

 

schaer en scheermes voor barbier,

 

tandstokers en oorlepel,

 

Voor een vrou die kindere suygt

 

huysjes op haer tepels.

 

Balletjes daer me de baert me vrijft,

 

boekjes daer men wat in schrijft,

 

voor een qua memorie,

 

agter een brieve tas,

 

met groene kappetorie.

 

Instrumente Engels stael,

 

knoopjes van prins Robbers metael,

 

op een baton decommande,

 

voor een tandeloose maegt,

 

fraey yvoore tanden.

 

Ik wist niet wat dat dingtje was

 

’t is knoopspoel en poeder quast.

 

Goet voor de heere paruyken

 

ik heb nog sakjes met parfuym,

 

’t stinkt niemand sal ’t ruyken.

 

Onder in myn marsjes vind

 

Ik nog gout en zilver Lind,

 

voor oorlogie stricken,

 

wasse poppetje in ’t bond,

 

die met ’t bolletje knicken.

 

Iuffrou heb ik al geseyd,

 

waer u hert het meest na vreyt

 

kaert en dobbelsteenen,

 

ziet hoe staet de meyd en gaept,

 

doet u werk en gaet henen.

[p. 71]

 

Doosjes als gy ’t deksel op doet,

 

datje dan om lache moet,

 

Ringetjes in de ooren

 

moesjes die ik geen naem en geef,

 

Iou besje mogt het hooren.

 

Moesjes doosen by ’t dozijn,

 

olie flesjes van siasmijn

 

op dat Iuffrous krullen,

 

dog de poeyer wel in blijft

 

zeker ’t zijn geen prullen.

 

Blicke spiegel heel galant

 

balsem doosjes voor de hand,

 

bloemmetjes snuyf voor Iuffers

 

klooster Nonnen en Bagyn

 

met kappen en kaluffels.

 

Monsieurs denk gy niet wel hoe

 

heeft den kramer geen kasiou,

 

wilt een borreltje drinken,

 

of gy rookt een pijp-tabak,

 

kout het sal niet stinken.

 

Hier heb ik u nu genoemt,

 

wat ‘er in myn marsje komt,

 

wilje niet wat kope,

 

helpt de kramer dog aen geld,

 

doet u beursje open.