Het harders-stafje

[p. 33]

Samen-spraak tusschen Guurtje en Elsje.

Stem: Suzanna ô overschoone Vrouwe

ELSJE.

KOm Guurtje wilje mee, ik zou eens gaan na Buyten,
Ik mis uyt onse Was, een Huyf met een Sante,
Een Schortel-doek en Sloop, de Vlegtsnoer van myn Tuyten,
Ik moet wel na de bleek, ey lieve gaet eens mee.

GEURT.

Kom Elsie hey kom in, ik moet wat met jou praten,
Het Heck is van den dam, ik heb het Huys alleen,
Ie keunt wel sooje wilt, dat buyte veer gaer laten:
Nou sit, mijn dunkt je wilt nog krachtig zijn gebeen.

ELSJE.

Wel Guertje selje hier te mey nog wonen blijven,
’t Is daer ik ben geen slag, ik soek een ander huer,

[p. 34]

 

Al doen ik schoon mijn vlijt, nog hoor ik altoos kijven:

 

’t Is wel een groote saek, ’k heb noyt een vrolijk uer,

 

GUERT.

 

Elsie ik bin al mee een Vryster op mijn dagen,

 

Ik heb almee gedient daer ’t soo maer reelyk ging:

 

Maer over dese Vrouw en heb ik niet te klagen,

 

Ik blijf, ten waer dat ik den Egten-staet aen ving.

 

ELSJE.

 

Guertje wy Vrijsters zijn nou magtig in het lyje

 

Men mag nauw in stoep of aen de deur eens staen.

 

Alleen uyt vrees en schrik van dit baldadig vryen;

 

De meysjes zijn beschroomt ’s Avondts by straet te gaen.

 

GUERT.

 

Elsie nae dat ik hoor, daer is ’er een gevangen,

 

Die ’s Avondts by de straet de meysjes veel kwaed deed,

 

ELSJE.

 

Guert. hy heeft geluk, en wert hy niet gehangen.

 

GUERT.

 

Elsie is’t als men segt, soo waer het wel besteet.

 

Spreekt Elsie, hebje dorst; ik sel voor jou eens tappen,

 

Wy hebben nieuwe most, die smaekt als suyyker soet,

 

Wat tussche ons geschiedt, en hoef je niet te klappen;

 

Ten roert een ander niet wat men uyt vrientschap doet.

 

ELSJE.

 

Guertje gaet ras, ik sel terwijlje deur bewaken

 

En houden ’t oog in ‘t Zeyl: hoe, benje daer al weer.

[p. 35]

 

GUERT.

 

Nu Elsie drinkt dat uyt, ’t sel jou niet qualik smaken.

 

ELSJE.

 

Guert ik heb genoeg: Vaert wel ik dankje seer.

   Soo veel hebje te goet.