Votum ad canâ reverentiâ sanâque juris-prudentiâ clarissimum & consultissimum virum Jacobum Guilielmum Hartium

[fol. A3r]

Schuldige pligt beweezen aan den Hoogagtbaaren en Hooggeleerden Heere, Jacob Wilhelm Hartius Regtsgeleerde, Wordende, in het vijf en zeeventigste jaar zijns ouderdoms de oudste Voorspraak voor het Eedele en Moogende Hof van de Landen van Friesland.

Vir Bonus est Quis?
Qui Consulta Patrum, qui Leges Juraque servat.

[fol. A3v]

 

GY, die zoo lang een reekx van daagen

 

Als Voorspraak dienden voor het Hof,

 

Vol roem en onvervalschte lof,

 

Tot aller goeden welbehaagen;

 

Mijn wensch is, zulks noch lang mag duyren,

 

Geleerde Heer, in schut en scherm,

 

Van Wêeuw, van Wees, van Rijk, van Erm;

 

Te meer nu 't Gy, ter goeder uyren,

 

In rang, zijt Opperhoofd gekooren

 

Der Regtsgeleerden, in het Land,

 

Van Frizo met zijn volk beplant:

 

Dat in U zelve ziet herbooren

 

Een Atlas, die 't Gemeen regts beste

 

Zal op zijn schoft en schoud're lâan,

 

Die 't regte pad nooyt mis zal slaan;

 

Maar Themis op' er hayren veste

 

De kroone der Geregtigheeden,

 

En meede herstellen in'er hand

 

Den Eevenaar, dat dierbaar pand,

 

Van Quâan gevreest, doch aangebeeden

 

Van Goeden; dien geen schrick kan knellen.

 

Oey! Hadd'ik heeden Maroos schagt,

 

Tot mijne wil en in mijn magt,

[fol. A4r]

 

Wat woud ick eere zangen stellen?

 

'k Zoud als een nieuwe zwaanlijn zweeven

 

Door alle Landen heen en wêer,

 

Daar ik uw glory, pronk en eer,

 

Aan 't vollik zoud te kennen geeven,

 

Zoo verr' de gouden zonneraaden

 

Den dag des ugtens brengen aan,

 

En 's aavonds wêer doen ondergaan

 

In Hesp'rus onbepaalde paaden.

 

Ik zoud dan wislijk toonen moogen,

 

Dat nooyt de Faam met meerder magt

 

Der eeuwigheyd, op 't voorhooft bragt

 

Een grooter naam, dan Gy koont toogen;

 

En datmen uwe gryze hayren,

 

By in die wijsheyd, trouw en deugd,

 

Staag scheppen 't opperste geneugd,

 

Met 't volste regt zou moogen paaren.

 

Maar, wijl mijn onmagt poogt te stappen

 

Door 't veldt uws lofs; dat deeze la$t

 

Aen heure schoud'ren niet en past

 

Te voeren op, ter hoogster trappen,

 

Volkoomenlijk word'aan geweezen:

 

En dat mijn schorre stems geluyd

 

Zoo veele niet kan werken uyt

[fol. A4v]

 

Dat z'eenger wijze word' gepreezen;

 

Zoo zy't aan my dies toegelaaten

 

Dat ik, eerwaarde Heer, die zijt

 

Van Friesland, ja! van 't gansche wijd

 

Des weerelds, eene booven maaten

 

En dierb're Flikkerzon, uw trouwe,

 

Uw wijsheyd, deugd en eerbaarheyd

 

Met room van goodesvrugt omleyt

 

Stilzwijgend' eere Tempels bouwe.

 

 

 

S.A. GABBEMA

 

Histor. Frisiae.