Handschrift Berlijn mgo 185

[lied 13]

dit is die wyse In nyden byn ic dicke bedroeft des moet myn vroude ontgelden

1   Heffe op din cruce myn alre liefste bruyt
volge my nae ende ganc dyns selues wt
want icket gedragen heb voer di
heeftu mi lief soe volget my

[p. 37]

 

 

 

2   O Jhesus alreliefste here

 

ic byn noch jonc ende teder

 

ic heb di lief dat is ommer waer

 

mer din cruce dat is mi voel te swaer

 

 

 

3   Ick was noch jonger doe ic dat droech

 

clage niet du byste sterck genoech

 

wanneer du biste alt ende colt

 

soe en hebstu des cruces geen gewalt

 

 

 

4   Wie mach liden dat bedwanck

 

der dage is voele dat jaer is lanc

 

ic byn des cruces ongewoen

 

och spaert my myn alre liefste brudegom

 

 

 

5   Noch bystu lief dus haeste verlegen

 

du moetste noch stryden al dyn dage

 

ic wil castyen dyn jonge lyf

 

du weerste my anders voel te styf

 

 

 

6   Here dattu wilste dat moet ommer wesen

 

mer des cruces en

[p. 38]

 

mach ic niet genesen

 

mer wylstuut hebben dat icket sal dragen

 

soe moet ic krencken ende versagen

 

 

 

7   Waenstu inden rosen te baeden

 

du moetste jerst doer die doernen waden

 

sich aen dyn cruce ende aen dat myn

 

hoe ongelic swaer datse syn

 

 

 

8   Wy lesen inder hiliger scryft

 

dyn juc is suet dyn borden syn licht

 

hoe bystu my dus anxtelicke hart

 

och spaert my myn alre liefste brudegom saert

 

 

 

9   Ongewoente beswaert den moet

 

mer lydet ende swyget et wort noch guet

 

myn cruce dat is soe costelicken pant

 

den ic dat gonne dat is myn vrent

 

 

 

10   Dinen vrenden geuestu weynich troest

 

my gruwelt voer den swaren

[p. 39]

 

last

 

ic sorge ic en sals niet moegen herden

 

Och lieue here wes sal myns geweerden

 

 

 

11   Dat hemelrike dat lidet gewelt

 

mer du bist noch van mynnen colt

 

hebstu my lief het wort noch guet

 

want rechte mynne maket al dynck suet

 

 

 

12   Och here gheeft my der mynnen brant

 

myne crancht is di wal becant

 

laetstu my op my seluen staen

 

soe weetstu wal dat ic moet vergaen

 

 

 

13   Ick byn swaert ende suuerlic

 

ic byn suer ende mynnentlic

 

ick geue den arbeyt ende rust

 

betrouwe op my soe staestu vast

 

 

 

14   Och here oft ommer wesen mach

 

des cruces neem ic geen verdrach

 

mer wylstuut hebben ende moet dat ommer syn

 

soe geschie dyn wille ende niet die myn

[p. 40]

 

 

 

15   Solde ic din ryke ende hulde verliesen

 

ic wolde eer hondert crucen verkiesen

 

Here gheuet macht ende lydsamheit

 

ende cruce my wal het sy my lief of leet

 

 

 

16   Ist dat dyt cruce te herten gaet

 

soe dencket wat ic di hebbe bereyt

 

my seluen geue ic di te loen

 

ende mitten engelen die ewige croen

 

 

 

17   Lyden is myn naeste cleet

 

een mantel van liden is my bereyt

 

sy is geuoedert mit verdriet

 

Och ⁺ leyder ic en kanse verslyten niet

 

eer ic coem wt deser werlt verdriet

 

Amen

+ Na 'Och' is doorgehaald: ‘lac’.