Het Haerlems leeuwerckje in-houdende veel aerdige nieuwe liedekens, met veel nieuwe voysjens
(1672)–Anoniem Het Haerlems leeuwerckje in-houdende veel aerdige nieuwe liedekens, met veel nieuwe voysjens–
AuteursrechtvrijStem: Le Chat a mange mon Fromage.Uytverkoren Lam, liefste Lief vol waerde,
Schoonste die op Aerde
Is of komen sal,
Waerom vlied ghy gestadigh wegh een vaerde,
Luystert na mijn droevigh ongeval,
Cupido heeft my eenen schicht gesonden,
Waer mee dat hy quam mijn Ziel doorwonden,
Daerom Liefste mijn,
Kom ick u mijn pijn
Verkonden.
Schepsel na mijn hert, soet als honingraten,
Siet wat uytermaten
Liefde ick u draegh,
Slaep ick of waeck ick of ga ick langs der straten,
| |
[pagina 132]
| |
Na u ist dat ick gestadigh jaegh,
Na u is mijn wensch, na u is mijn lusten,
Ach of ick u rode mont eens kusten,
So waer mijn jongh hert
Vry van alle smert,
In rusten.
Minnaer zijt ghy so door de Min ontsteken,
Als het heeft gebleken
Eenen langen tijt,
Want uyt u oogen sie ick Tranen leken,
Waer mee ghy u groote Min beschreyt,
En u Liefde doet my het hert bewegen,
Maer ghy weet mijn Ouders zijnder tegen:
Waer ick niet in dwangh,
Ghy had my al langh
Gekregen.
Liefste Lief wel aen, 'k Hoop dat al u klagen
Nu in korte dagen,
Sullen zijn gestilt,
Ick sal het gaen aen uwen Vader vragen,
| |
[pagina 133]
| |
Of dat hy u aen my geven wilt,
So hy 't refuseert, wat sal ick beginnen?
Want u Vader is wat stuurs van sinnen,
Sterven moet ick dan,
So ick niet en kan
Verwinnen.
Goeden dagh mon Peer, wilt my excuseren,
Wilt doch consenteren,
En verstaet den sin,
Ick sou u jongste Dochter wel begeeren,
Die ick uyt de gront mijns herten min.
Iongman schaemt u wat, spreeckje van te Paren?
't Is maert een Spuyt van veertien Iaren,
Houd doch u gerust,
En wilt dese lust
Wat sparen.
Wacht ick sal mijn Kint noch wel anders temmen,
Sprack met luyder stemmen
Haren Vader gram,
Men sagh den Iongman in sijn Tranen zwemmen,
| |
[pagina 134]
| |
En sey, och mijn uytverkoren Lam,
Moet ick u eylaes om u Vader derven,
En misschien sal u een ander erven,
Och ick wensch de dood,
Hier in uws schoot
Te sterven.
Ionghman houd doch op van u droevigh spreken,
Want u Tranen leken
Hier ter aerde nu,
Waer door mijn hert schijnt van den rouw te breken,
Ick had mijnen sin geset op u,
Neemt couragie Lief, ick sal u genesen,
En tot in der dood gedachtigh wesen,
Als Piramus dee,
Met sijn Lief Thisbe,
Gepresen.
Als den Vader quam haren druck aenschouwen,
Sprack hy oock met rouwen,
Dochter wilje dan,
| |
[pagina 135]
| |
Nu tegen danck van uwen Vader Trouwen,
En so vroegh gaen nemen eenen Man,
Trouwt dan by te saem sonder lang versinnen,
En wilt so met God den Heer begonnen,
So mooght ghy gelijck,
Hier het Hemelrijck
Verwinnen.
|
|