Haerlems oudt liedt-boeck

[Het wasser een knaepje van Amsterdam]

Stem: Ick wilder gaen trecken, &c.

Het wasser een knaepje van Amsterdam
En hy vrijde een maeghdetje schoone
Moy meysje seyt hyer dat yier mijn nam
Mijn liefde kreegh jyder te loone.

Het meysje was soo doof soo’t scheen,

Al hoorde zijt knaepje klaghen,
Zy wist niet wat hy seyde, o neen,

[p. 107]

 

’t Was ’t raetelen van een waghen.

 

Moy meysje seydt hy spreeck jy niet,

 

Of acht jy ’t mijn niet waerdigh?

 

O neen (seydt zy) dees redenen vliet

 

Van onsen ooren vaerdigh.

 

Al spraeck jy honderdt mael daer van,

 

Gheen Maeght en kan dat hooren;

 

Sacht Coridon, sacht, gaet so niet meer an

 

Ontsiet ghy gheen Crijsters tooren?

 

Dat hoedt den Hemel, schoon Goddin,

 

Sou ick u soo misnoeghen:

 

Ick wouder veel liever mijn hert en u sin

 

Door Liefd’ aen malkanderen voegen.