Haerlems oudt liedt-boeck

Liedeken van Margriet;

Stemme: Die my te drincken gave.

VVie wil hooren singhen
Van vreuchde een nieu Liet
Al van een Capiteyne dochter
Zy wasser gheheten Margriet.

De Schrijver seyd goelijck meysje

En wil sy met mijnen gaen,
In dat Legher sal ick jou leyden,
De Capiteyn isser jou Vaer.

Al is de Capiteyn mijn Vader

Daer leydt soo weynigh an,
Ick sal my wel soo vremde kleyden
Dat hy my niet kennen en kan,

Wat trock zy aen een keursje

Van Zijde Kammelot
En daer op een swart laekens lijfje
Dat wasser met koorde gheboordt.

Noch trock zy aen een paer kousjes

Van Incornate couleur,
Daer op een paer zijde koussebande
Haer schoentjes na de nieuwe snee.

Wat sette zy op haer hoofje

Al op haer geel kruyst haer,
Een graeuwe hoet met pluyme,
Van goude woeg hyder buet swaer.

Maer doen zy in dat Legher,

Al in dat legher quam gaen,
De Capiteyn van die soldaaten,
Gingh voore dat Meysje staen

O Meysje, goelijck Meysje,

En wil je met my gaen,
Al die kleyertjes die ghy draghet,
Die sal ick in zijde beslaen.

O! Capiteyn groot heere,

Het macher al soo niet zijn,
Vernan dit dat’s u getroude vrouwe
Zy souder wel toornigh zijn.

Ick wou dat mijn huys vroutje,

Al voor mijn voete lagh doodt,
En dat ick met jou moye meysje.
Sou gaen plucken de roosjes roodt.

Hy schonck haer eens te drincken,

De koele wijn uyt een glas,
Doen begost hy eerst te dencken,
Oft oock zijn dochtertjen was.

Hy sprack tot zijnen knaepe,

Nu zadel my mijn paert,
Na huys toe soo wil ick rijden,
’t Is my der wel rijdens waert.

Maer doen hy op de val brugh

Al op de val-brugh quam,
Daer sag hy zijn lieve huys vroutje
Al in haer deurtje staen.

Hy seyd’, Godt groed u vrouwe,

Godt gheeft u goeden dagh,

[p. 101]

 

Waer isser Margriet ons dochter,

 

Is zy doodt of leeft zy noch.

 

Margrietje onse dochter,

 

Die isser al in de krijgh,

 

Zy draeghet een hoet met pluymen,

 

Ic en sacher noyt schoonerblantwyf.

 

Hy sprack tot zijne knaepe,

 

Nu sabeldt my myn paert,

 

Nae ’t legher wil ick rijden,

 

’t Is my wel rijdens waert.

 

Maer doen hy in dat legher,

 

Al in dat legher quam gaen,

 

Daer sag hy Margriet zijn dochter

 

Onder die soldaten staen.

 

Margriet mijn Ionghste dochter

 

Ten macher al soo niet zijn,

 

Dat ghy dee met mijn soldaten.

 

Soud’ drincken koel isser de wijn.

 

Och Vader seyde sy Vader,

 

Daer ben ick wel in gherust

 

Iou te volghen met u soldaten,

 

Dat isser mijn hooghste lust.

 

Margriet mijn jonghste dochter,

 

’t En machet niet wesen alsoo

 

Dat jyder met mijn soldaten,

 

Soud’slaepen al inne het stroo.

 

Och Vader seyde zy Vader,

 

Daer leydt jou soo weynigh an,

 

In ‘t legher soo wil ick blijven,

 

Slaepen by mijn ghetrouwde man.