|
| |
| |
| |
| |
Van Graef Floris ende Geeraert van Velsen.
Wie wil hooren een nieuw Liedt,
En dat sal ick hem singhen,
Hoe Geeraert van Velsen Graef Floris verriet
’t Zijn also wonderlijcke dingen
Graef Floris tot Gerrit van Velse sprac
Geeraert van Velsen gy moet Hylicken,
Al aen een Weeutjen heeft goets genoeg,
En sy is alsoo suyverlijcken.
De schand’ geschiet my nimmermeer,
Sprack Geeraert van Velsen tot zijn Lants-Heer,
Eer ghy my soudt brenghen in sulck verdriet,
V oude versleten schoenen wil ick niet.
Geeraert van Velsen mijn lieve Neef,
Had ghy dat woordeken ghesweghen,
Ghy sultse draghen ’t sy u lief of leedt,
Al hadt gy ’t by u Ridders hals gesworen.
Een korte wijl was daer niet langh,
Geeraert van Velsen gingh een Huysvrouw Trouwe,
Graef Floris schreef Geeraert van Velsen een Brief,
En dat hy by hem komen soude.
Geeraert van Velsen dorst het laten niet
Hy reedt aen gheen Landouwe,
Terwijl sliep de Grave van Hollandt,
Al by zijn over schoone Vrouwe.
Zy riep soo luyt kracht en ghewelt,
Wat doet ghy my Landts-Heere?
Wasser een ander op mijn ghestelt,
| |
| |
Ghy soudt hem met u sweerdt af keeren.
Krijten en kermen mocht haer baten niet
Haer eer most zy daer laten,
En doe hy zijn willeken hadde ghedaen
Reedt hy tot Uytrecht by der straten.
Geeraert van Velsen had een soete lief
Van Woerden tot een Wijve,
Daer meenden hy mee vrolijck te zijn,
Maer ’t most Graef Floris boeltje blijven.
Doe Geeraert van Velsen weer t’huyswaert quam,
Zijn waerde vrou quam hem niet groeten,
Wat isser mijn waerde Vroutje geschiet,
Dat zy my niet en komt te moeten.
Geeraert van Velsen op de kamer quam
Hy vandt zijn soete Lief in rouwe,
Heeft u yemandt groot leedt ghedaen,
Seght my wel over schoone Vrouwe?
Geeraert van Velsen mijn lieve Man,
Te slaepen onder u groene zijd’
Graef Floris heeft mijn eer ghenomen.
Dat hy u eertje ghenomen heeft
Is u soet Lief al vergheven,
Gister was hy mijn Heer, nu ben ic de zijn
En dat sal hem kosten zijn leven.
Hy setten een Valck op zijn handt,
Of hy spanceren soude rijden,
Hy dede een sprongh al van een Haes,
Of hy Graef Floris soud’ ontlijven.
Och Geeraert van Velsen mijn lieve Neef,
Woudt ghy mijn leven laten,
Ick sal van u Bastaert Dochterken
Een Gravinne van Hollant maecken.
Dat doe ick nu noch nimmermeer,
‘k En wilse gheen verrader gheven,
Ghy hebt mijn Huys-vrou genomen haer eer
En dat sal u kosten u leven.
Dat ghy mijn Broeder hebt vermoort
Nu hebt ghy ghenomen mijn Huys-vrou haer eer
En dat sal u kosten u leven.
| |
| |
Twee hantschoen werpt hy voor sijn mont
Op dat hy niet en soude luyden,
Hy voerd hem van ’t huys te Kronenburg
Tot op dat hooghe Huys te Muyden.
’s Nachts omtrent de middernacht,
Doe lach de Grave van Hollandt
Ghesloten in Boeyen soo vaste.
’s Morgens doen het was schoon dagh,
De Heeren souden daer wat Eten,
Doe dacht de Grave van Hollandt,
Rijck Godt nu ben ick al vergheten.
Zy brochten hem een stuck Beeren speck
Zijn Swijnen speck was onghebraden,
Doe docht de Grave van Hollandt,
Rijck Godt nu ben ick al verraden.
En had ick nu een Schilt-knecht goet
Die my verloste van den Bloede,
Ick sou hem schenken mijn bruyne schilt
En daer toe mijn Yseren hoede.
Geeraert van Velsen was rat ter hant
Hy wies Graef Floris van den bloede,
Seght my, o Grave van Hollandt!
En hoe zijt ghy nu doch te moede?
En ick moet immer sterven,
Had ick een Wijf met een kleyn Kindt
Die al mijn groote goedt mocht erven.
Ick hem noch wel een soon heet Ian,
Hy is soo veer in vreemde Lande,
Dat hy zijn goedt niet regeeren en kan,
Dat is hem alsoo groote schande.
En daer toe mijnen Bastaert Soon
Hy is noch jonck van weecken,
Al quam hy noch over hondert Iaer,
Zijn Vaders doodt sal hy wel wreecken.
Een korte wijl was daer niet langh,
Geeraert van Velsen wiert ghevanghen,
Hy docht soo dickwils by zijner eer,
Rijck Godt nu sal ick moeten hanghen.
Hangen en was hem noch jiet goet genoeg,
Hy moest noch sevenmael meer lijden,
| |
| |
Zy deden een vat vol Spijckers slaen,
Daer moeste hy selve in glijden.
Zy rolden hem drie daghen lanck,
Drie daghen voor den Noene;
Geeraert van Velsen mijn lieve Man,
En hoe zijt ghy nu doch te moede.
Dat sal ick u wel segghen:
Ick ben noch al de selve Man
Die Graef Floris zijn jongh leven nam.
|
|
Auteursrechtvrij
