Haerlems oudt liedt-boeck(ca. 1640)–Anoniem Haerlems oudt liedt-boeck– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 88] [p. 88] Spoelders-Liedeken Stem: Om dat de Pap in d’Asschen liep. Wy Spoelders jonc van dagen // teer Moghen als arme wichten Van ongheluck wel klaghen // seer, Men hoordt singhen noch dichten, Van onse Konst verheven // moet, Ghelijckmen wel van ’t Weven // doet. Men acht ons slecht als Boeren Daer wy nochtans, als Edelmans De Kroon in Hollandt voeren. Niemandt doet ons verlanghen // sot Het mach ons wel verdrieten Wy moeten altijdt vanghen // bot En gheenen lof ghenieten ’t Is Guyten hier, en Leckers // daer Ten zijn Spoelders of treckers // maer Wat isser aen bedreven Gheeftse den gons // doch sonder ons Wat soudet zijn van ’t Weven. Maer dit doet ons tot leeren // spoen Het weven jongh van Iaren, Want wevers dat zijn Heeren // koen Soo haest zy laten varen Het Spoel-wiel als een snoo refuys, Men kander niet met houden huys Zy willen zijn het mantjen Verdrincken ’t gheldt, gaen uytghestelt Ghelijck een aerdich quantjen. [pagina 89] [p. 89] Het mutsken hanght om vallen // van Het hooft als wilt van zede, Met een wanbays van smallen // an Ghebreyde Kousen mede Den mantel op d’een schouder hanght, Die veel te kort, wel dient ghelanght Den maendagh moetmen vieren En ’s avondts laet // gaen achter straet Al singhend’ en al tieren. Rethorica leydt haer // in ’t hooft Om Refereyn te spreecken, Men schijnt van sinnen gaer // berooft Men wil oock snijen en steecken Al is men eenen Turf maer hoogh Men wil niet houden zijn ghedoodgh, Men willet al te keere Den Borgher vroet // selfs wijcken moet Iae schande dunckt haer Eere. Den maendag is niet schaed’ // genoech Meer daghen in de weke Moetmen noch drincken spaed’n en vroeg Tot datmen van ghebreke Seer ’t achterkant aen ’t weven // slaet Als dan ons wel te beven // staet Oyt vreese te ghevoelen Den Deunstock stijf // al op ons Lijf Hoe seere dat wy spoelen. Want zy gaen weven nacht en // dagh Ofzy uytsunnich waren, Nae Spoelen men niet wachten // mach Men vloekt oock seer het garen De Reeders hebben ’t aen den hals Die wenschtmen oock veelonghevals Door ’t breken van de draden ’t Is gheenen raet // maer hoe dat gaet Wy zijn met Kruys beladen. Soud’ men aen spoelen grijpen // sin ’t Waer om te zijn verwondert Men hoefde schier gheen pijpen // min Dan achte oft neghen hondert Men kan niet zijn te vooren // saen Men wil ons om ons ooren // slaen [pagina 90] [p. 90] Alsmen moet laten wachten Al sietmen wel // dus ons ghequel Noch wilmen ons verachten. Oorlof ghesellen Zuyt en Oost Wy moeten ons wat lijden, Op hoope leven wel ghetroost Datmen van oude tijden Van sulcke wevers queken // plocht, Dat ick wat wijder reken // mocht Niet langher soud’ ick blijven Met ’t wiel geplaegt // meen ick, ick saegt In ’t Spare liever dryven. Vorige Volgende