Haerlems oudt liedt-boeck

Vasten-Avondt-Liedt;

Stem: Onlanghs geleden daer ick lagh, &c.

Vrymoedig man Bachus, Vulcaen en Pan
Blijft niet hier van, Vasten-avondt komt an,
’t Geeft tijdt en stont, komt by den dis te gaer,
Vastenavont en komt maer eens int jaer.

Schaft lustig op, want noyt op ydel krop

Stont blijden top, of wel verheugden kop,
Dus smeert den mont, v’licht u herte swaer
Vastenavont en komt maer eens int jaer.

Nu vrolijc zijt, maect u van suchten quijt

Die eens verblijdt // en is niet droef altijt,
Ontsteect de lont, geeft vier al sonder vaer
Vastenavont en komt maer eens int jaer.

Maer mist u kruyt, Iae Duymkruyt arme Guyt,

Was ontsluyt, en siet na Oomkens uyt,
Haelt soo een pondt, vijf ofte ses aldaer,
Vastenavont en komt maer eens int jaer.

Koopt boter veel, melc, eyeren en meel,

Slaet door de keel, waeffels, pankoeken eel
’t Zy u ghejont, of niet ghy hebbet klaer,
Vastenavont en komt maer eens int jaer.

Daer moet ooc sijn, goe bier of lieve wijn

’t Zy van den rijn, of frans dat niet en schijn
Al van den hont, ghy weet doch openbaer
Vastenavont en komt maer eens int jaer.

Veel ist gewag, ’t is nu den blijden dagh

Datmen alst plag, suppen en brassen mach
Den buyc al ront, de doot volgt ons doch naer,
Vastenavont en komt, &c.

[p. 30]

 

Alsulcken praet, alst zaet van overdaet,

 

die veel omgaet slaet deugtsaemhz en maet

 

Vlack inden gront, doch en ist seggen maer

 

Vastenavont en komt maer eens int jaer.

 

Dit Avont-feest, hout geeren yder geest

 

Daer vasten meest, v’acht wert en gevreest

 

Al is ’t gesont, men houdt liever eenpaer

 

Vastenavont, dat eens maer komt int jaer

 

Asdag en cruys, wil niemant in sijn huys

 

Maer drincken buys, mach wel bestaen quansuys,

 

Dies seer gewont, de zedigheyt vint haer

 

Sulcken avont vint men te veel in’t jaer.

 

Of yemant meent, dat den tijt is verleent

 

Om gulsch versteent, te leven vrolic, neent

 

Dit moet zijn koud, onsterffelijcke schaer

 

Genen avont moet zijn misbruyct int jaer

 

In matigheyt, dient alles aengheleyt,

 

oft wert beschreyt, namaels mz onbescheyt

 

Dus niet te bont, o Prins neemt reden waer

 

’t Zy wat avont, tijt of saysoen van’t jaer.