|
| |
54. [Herna, herna das ich der konst]
Herna, herna, das ich der konst
Nicht en have van rechter gonst,
5[regelnummer]
Wye zi zich heeten zolden,
Mijns hertz moeste claghen.
Is't das ich bin konsten zwach,
10[regelnummer]
Onde ich na wille nicht en mach
Ydoch, wye wil ter eeren,
Das rade ich yegelijchen gueten wive.
15[regelnummer]
Das ierste poynt heyt Hoete:
Leven sal, moys hoeten hayn,
Sal ze in eeren bliven staen.
Waer hoede is, daer is rayt!
20[regelnummer]
So bande eyn loghen als der dayt
Dicwil wort ghetsogen voert.
Och wijflijch wijf, der zalden oert,
Ghescolden siin, zo halt eyn
25[regelnummer]
Der punten doch dorch mich,
Dorch truwe, das rade ich dich!
Das ander poynt heyst Ghestedicheit,
Onde ist wal das rijchste cleyt,
Das wijf gedraghen konnen.
30[regelnummer]
Si mach zich in der zonnen
Bezien recht als eyn spieghel;
Se ist eeyn warich zeghel
Och wijflich wijf, blijft stede,
35[regelnummer]
Onde valsche dinen seghel niet!
Wan gher uch in moede verghyet
| |
| |
Jeghen richter ofte knecht,
Dorch god, zo doyt der oerden recht;
Al wil eyn man oph wissel-paert,
40[regelnummer]
Blijft ghestede, ende holt den aert,
Das men uch heyst goyt ende reyn,
Das wijst ghestedicheyt alleyn.
Das derde poynt heyst Goet-Gelays.
In den lof der eeren stays
45[regelnummer]
Een wijf, die das gehalden kan;
Ir lof gheyt ho voer alle man.
Wan men eyn wijflich wijf verspiet,
In't ghelays men se irst beziet.
Licht ghelays ende cranch
50[regelnummer]
Brengt mennich wijf, aen iren danch,
Das ze verliest ire eere,
En dede ir licht, onstede ghelays.
Och wijflich wijf, wes in der mays,
55[regelnummer]
Das ur onstede ghelays niet hayl,
Das ur wijflich eere betsayl!
Das vierde poynt heyt Scemde,
Onde yst der eeren hemde.
Eyn halt peert, ende das verleemt,
60[regelnummer]
Onde eyn wijf, die zich niet en sceemt,
Dey zetz ich beyde ghelijch.
O rijcher tsarte edel wijf,
Eer hudey dinen werden lijf
Das vijfte poynt heyst Oetmoet,
70[regelnummer]
En is in der werelt so goyt,
Dat die werelt hayt lief of weert;
Aen tsvivel god des zelfs begeert.
Ich sprech: een wijf overmoedich
Is een lac, das meer dan bloydich
| |
| |
75[regelnummer]
Is in enighen goeden gront.
Wye't siet of hoert, ich maec't u kont,
Nye en quam die lenghe goyt,
Hovaerde bueser is dan quaet.
80[regelnummer]
Och wijflich wijf, hoyt uch der daet,
Onde la dich in oetmoyt vinden,
So kanstu alle commer wenden
Wes mans hertz sonder zi,
Onde ir heyt reyn in scanden vry
85[regelnummer]
Werde wijf, hye-aen ghedencht,
Das nicht uyr wijfliich eere krencht
Ir heyst alre dogheden hoede!
Ich spreke uuys gronden mijns hertzen:
90[regelnummer]
Ir, stede wijf, kont alle smertzen
Wan ghyr wilt met doghen zuesen!
Ja, ende gheeft des ondersceyt:
Das Yva in den appel beyt,
95[regelnummer]
Was zi daerane had misdaen,
Eyn wijf, die alles lacs was aen,
Onde is, onde heyst zonder dat,
Die had dese poynten in sich ghesat,
Ende ons van leyde hayt verloy[s]t!
100[regelnummer]
Dit woert gheve ich tso troyst
Onde denchen oph den duren aert;
Want besser cleynoyt nie ghewaert
105[regelnummer]
Van ghesteynte no van goude,
Das men 't al vercopen zoude,
Das god ye ghescoef oph eerden,
Of das ummer sal gheweerden,
So ne denct mir niet eyn wasyrslach
110[regelnummer]
Voir das eyn wijflijch wijf vermach:
Se went truren, kommer, leyt,
Sij's vrouwe, daer alle vruden uuys geyt.
Wijflich wijf, volget minen rade,
| |
| |
Bliift oetmoedich onde gestade,
115[regelnummer]
Halt hoede in uch onde goyt gelays,
Onde scemt uch in alre mays!
Sint si in eerden of daer busyn,
Wat wive deze punten in sich wil slusyn,
Mach mans hert in troyst gheneren,
120[regelnummer]
Onde van scanden zich erweren.
|
|
Auteursrecht onbekend